Metal (kimya)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Metal, (Latince: metallum, Yunanca: metallon). Yüksek elektrik ve ısı iletkenliği, kendine özgü parlaklığı olan, şekillendirmeye yatkın, katyon oluşturma eğilimi yüksek, oksijenle birleşerek çoğunlukla bazik oksitler veren elementler.

Metaller, kendi aralarında: soy metaller (altın, gümüş,platin gibi) ve soy olmayan metaller (demir, çinko, aliminyum gibi) şeklinde sınıflandırılabilir. Yarı metaller, iyi metal özelliği göstermez. Bu elementler hem metal, hem de ametal özelliği gösterir. Silisyum, bor, antimun, arsenik gibi elementler yarı metaldir.

Doğada ametaller daha çok bulunsa da periyodik tablodaki elementlerin çoğu metaldir.

[değiştir] Özellikleri

Metaller normal koşullarda katı halde bulunur. Yalnız civa sıvıdır.
Bütün metaller parlaktır (Metalik parlaklık). Işığı yansıtırlar.
Metaller sert ve yumuşak olabilir. Sert olan metal yumuşak olanı çizer.
Metaller, tel, levha ve toz haline gelebilir. Metaller esnektir; eğilip bükülebilir.
Elektrik ve ısıyı iletir.
Soy metaller (altın, platin gibi) dışında diğer metaller havada paslanır.
Metaller birbirleriyle bileşik yapmaz. Ancak birbiri içinde ergitilerek karıştırılabilirler ve alaşım oluştururlar.
İki veya daha çok metal birbiriyle molekül oluşturmaz.
Moleküllerin öz kütleleri büyük, ergime noktaları yüksektir. Örneğin, demir 1535°C'de ergir. Yoğunluğu 7,8 g/cm³'tür.
Metaller, daima elektron vererek (+) yüklü iyon (katyon) olmak ister.
Metallerin çoğuna (Na, Mg, Fe, Zn gibi) asitler etki eder. Bunun sonucunda tuz oluşur ve hidrojen gazı açığa çıkar.

[değiştir] Sınıflandırma

Soy metaller (altın, gümüş, platin gibi),
Soy olmayan metaller (demir, çinko, aluminyum gibi).
Yarı metaller, iyi metal özelliği göstermez. Bu elementler hem metal, hem de ametal özelliği gösterir. Silisyum, bor, antimuan, arsenik gibi elementler yarı metaldir.