İmam-ı Rabbani
Vikipedi, özgür ansiklopedi
İmam-ı Rabbani (1563-1625) İslam bilgini ve mutasavvıf. Ahmed El Faruki , Ahmed Faruk-i Serhendi veya Ahmed Faruk es-Serhendi adları ile de anılır.
1563 yılında Hindistan'da Delhi ve Lahor yakınlarındaki Serhind kasabasında (güncel Hint haritalarında Sirhind olarak geçer. Lahor-Delhi yolu üzerindedir.) doğdu. Kendisi gibi din bilgini olan babası Abdülahadd'dan Arapça ve din bilimleri öğrendi.
Gençlik yıllarında ; Kadiriyye, Suhreverdiyye ve Çiştiyye gibi çeşitli tarikatlar içinde bulundu. Daha sonra Nakşibendi bilginlerinden Muhammed bin Baki Billah'a aracılığı ile bu tarikata katıldı.
Hint - Moğol hükümdarlarından Ekber Şah'ın başlattığı karma yeni bir din oluşturma fikrine karşı "saf ve temiz İslam" fikrini savunmuştur.
Hicri takvime göre her asırda dinin güncelleştirilmesi için bir müceddid (yenileyici-tazeleyici) geleceği fikrinin benimseyicileri tarafından ikinci bin yılın müceddid'i (müceddid-i elf-i sanî) olarak nitelendirilmiştir.
1625 yılında , 63 yaşında öldü. Mezarı doğduğu yer olan Serhend kasabasındadır.
[değiştir] Eserleri
- Mektübat-ı Şerif
- Mebde-i Me'ad
- Maarif-i Ledünniye
- Mükeşafat-ı gaybiyye
- Şerh-i Rübaiyat-i Hoca Abdülbaki
- Risaleyi Tehliliyye
- Risalet'ün fî isbat en-Nübüvve
- Risale-yi Silsileyi hadis
- Risaleyi Reddi revafız
- Risale-i halat-i Hacegan-i Nakşibend
- Risale-i Adab'ül Müridin. Farz ile Nafilenin farkı
