Giyotin
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Adını, mucidi olan Joseph-Ignace Guillotin'den alan, Avrupa'da ve özellikle Fransız İhtilali döneminde Fransa'da 15 binin üzerinde kişiyi idam etmek için kullanılan araç. Joseph-Ignace Guillotin'in konsepti ile Antoine Louis tarafından geliştirilmiştir.
10 Ekim 1789'da, Fransız meclisi üyesi Joseph Ignace Guillotin'in ölüm cezasının kaldırılmasına yönelik çabaları boşa çıkmış, bunun üzerine en azından makine ile baş kesme şeklinde olmasını sağlayacak yasa teklifini meclise sunmuştur.
3 Haziran 1791'de, baş kesme Fransa'nın kanuni infaz yöntemi olmuştur.
25 Nisan 1792'de, giyotin ile ilk resmi infaz gerçekleşmiştir.
21 Ocak 1793'de, devrik kral XVI. Louis (Lui) giyotinle idam edilmiştir.
16 Ekim 1793'de, devrik Fransız kraliçesi Joséphe Jeanne Marie Antoinette, üstü açık bir at arabası ile üç saat boyunca Paris sokaklarında aşağılanmak amacıyla gezdirilmiştir. Nihayet idam edilmek üzere giyotin başına getirildiğinde kalabalığa, "Elveda çocuklarım, sonsuza kadar. Babanıza gidiyorum" demiştir.
28 Temmuz 1794'de, Fransız İhtilalinin eski liderlerinden Maximilien Robespierre, kendisinin favori idam metodu ile idam edilmiştir.
4 Mayıs 1854'de Joseph Tussaud, Clement Sanson'dan aldığı çok kullanılmış bir giyotin bıçağını beraberinde Londra'ya getirmiştir. Sansonlar Paris'teki İdam Bakanlığını 150 yıldan fazla idare etmişlerdir. Bu bıçak halen Tussaud Müzesi koleksiyonundadır.
17 Haziran 1939'da, Fransa'da, giyotin ile halka açık son idam Eugen Weidmann'a uygulanmıştır.
10 Eylül 1977'de giyotinle son idam Marsilya'da, 21 yaşında bir kıza tecavüz ve işkence edip öldürmekten suçlu bulunan Hamida Djandoubi'ye uygulanmıştır.
 |
Alet ile ilgili bu madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.. |
 |
Tarih ile ilgili bu madde bir taslaktır. İçeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
