Zygmunt Anczok
Z Wikipedii
| Zygmunt Anczok | ||
| Informacje ogólne | ||
|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Zygmunt Józef Anczok | |
| Data urodzenia | 14 marca 1946 | |
| Miejsce urodzenia | Lubliniec, Polska | |
| Pseudonim | Ana | |
| Pozycja | obrońca | |
| Kluby | ||
| Lata | Klub | Występy (gole) |
1963-1971 1971-1974 1975 1975-1976 1977-1979 |
Sparta Lubliniec Polonia Bytom Górnik Zabrze Wisła Chicago Chicago Katz Skeid Oslo |
|
| Reprezentacja narodowa | ||
| 1965-1973 | Reprezentacja Polski | 48 (0) |
Zygmunt Józef Anczok (ur. 14 marca 1946 w Lublińcu), polski piłkarz, grający na pozycji lewego obrońcy, mistrz olimpijski z Monachium z 1972.
Zygmunt Anczok, pseudonim „Ana” rozpoczynał karierę w klubie Sparta Lubliniec, w którym grał do 1963 i przenosin do Polonii Bytom. Z klubem z Bytomia odnosił duże sukcesy, zdobywając mistrzostwo Interligi w Ameryce Północnej w 1965 i Puchar Rappana również w tym samym roku. W 1966 i 1969 zdobywał z klubem brązowe medale mistrzostw Polski. Następnie, od roku 1971 występował w Górniku Zabrze, z którym zdobył w 1972 mistrzostwo Polski i Puchar Polski.
Jego kariera reprezentacyjna rozpoczęła się w 1965, kiedy to zadebiutował w meczu z Szkocją (2:1). Jego atutem była niesłychana wytrzymałość i szybkość, często włączał się do akcji ofensywnych, nie ograniczał się do zadań obronnych. Potwierdzeniem jego przydatności do gry w reprezentacji, był występ podczas tournee po Ameryce Południowej w 1966, kiedy to walczył z takimi napastnikami jak Pelé czy Garrincha. W 1971 wystąpił w meczu pożegnalnym Lwa Jaszyna, w drużynie Gwiazd FIFA w Moskwie wraz z Włodzimierzem Lubańskim. Na Olimpiadzie w Monachium wystąpił we wszystkich spotkaniach, również w finałowym z Węgrami, wygranym 2:1. Był to wówczas największy sukces polskiego futbolu. Karierę reprezentacyjną zakończył w 1973 roku w meczu z Walią {3:0). Jego karierę przerwały liczne kontuzje, m.in. złamanie kości śródstopia przed Mistrzostwami Świata 1974. W 1974 wyjechał z Polski do Stanów Zjednoczonych, gdzie grał w polonijnych klubach Wisła Chicago i Chicago Katz (do 1976), później występował w norweskiej Tippeligaen, w klubie Skied Oslo, gdzie był polskim pionierem. W 1979 roku zakończył karierę piłkarską. Początkowo pracował jako trener piłkarski w Lublińcu, jednak liczne problemy zdrowotne uniemożliwiły mu taką pracę.
Źródła:
- Strona PKOl,
- „Piłka nożna, ludzie, drużyny, mecze” S. Grzegorczyk, J. Lechowski, M. Szymkowiak, MAW, Warszawa 1981
Kategorie: Reprezentanci Polski w piłce nożnej • Polscy piłkarze na olimpiadach • Polscy olimpijczycy (Monachium 1972) • Polscy medaliści olimpijscy • Ludzie związani z Lublińcem • Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Monachium 1972 • Piłkarze Polonii Bytom • Piłkarze Górnika Zabrze • Urodzeni w 1946
