Theremin
Z Wikipedii
Theremin - instrument muzyczny z grupy elektrofonów elektromechanicznych skonstruowany przez rosyjskiego fizyka i wynalazcę Lwa Termena. Działa na podobnej zasadzie, co Audion Piano. Termen wykorzystał wyraźną niedoskonałość tego typu urządzenia, objawiającą się w zakłóceniach pracy, gdy w polu jej działania znajdowało się ciało ludzkie. Instrument jest dostrojony do wzorcowej częstotliwości, zmienianej przełącznikiem. Dodatkowe modulacje, powodujące zmiany w częstotliwości dźwięku, powodowane są ruchem rąk wokół jednej z anten; z pomocą drugiej z nich, w podobny sposób, reguluje się jego głośność. Dźwięki produkowane przez theremin przypominają w swym brzmieniu skrzypce.
W ZSRR zbudowano 600 egzemplarzy tego instrumentu. W 1928 Termen uzyskał amerykański patent na to urządzenie. W USA theremin był produkowany przez RCA, a jego tranzystorowa modyfikacja przez firmę Roberta Mooga. Theremin dał początek całej rodzinie instrumentów, w których używano ruchów ciała ludzkiego jako zasady tworzenia i modulowania dźwięku. Do najbardziej znanych należały fale Martenota skonstruowane przez Termena w 1929 oraz La Croix Sonore utworzony i używany przez awangardowego artystę Mikołaja Obuchowa w latach 1929 - 1934.
Theremin znalazł szerokie zastosowanie w produkcji muzycznej, w szczególności w ścieżkach dźwiękowych do filmów. Specyficzna "magia" instrumentu spowodowała pewne zainteresowanie nim przez muzyków rockowych jeszcze w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Grupa The Beach Boys wykorzystała instrument przy nagrywaniu piosenki Good Vibrations. Rockowa grupa Led Zeppelin użyła w przeboju Whole Lotta Love z 1969 r. Jean-Michel Jarre grał na nim w utworze Oxygene 10 na wielu koncertach, między innymi na Przestrzeni Wolności w Stoczni Gdańskiej.
