Teoria Borna-Infelda
Z Wikipedii
Teoria Borna-Infelda jest nielinowym uogólnieniem elektromagnetyzmu. Relatywistyczna gęstość lagranżjanu w tej teorii ma postać:
gdzie η jest metryką czasoprzestrzeni Minkowskiego, F to tensor Faradaya opisujący pole elektromagnetyczne w przestrzeni Minkowskiego, oba tensory są kwadratowymi macierzami, b jest parametrem skali energetycznej.