Tapping
Z Wikipedii
Tapping (ang. pukanie) – technika gry na instrumentach strunowych, rozpowszechniona głównie przy grze na gitarze elektrycznej oraz skrzypcach.
Polega na wydobywaniu dźwięku przez silne uderzenie – opuszką palca prawej ręki (tapping jednoręczny, zwany najczęściej tappingiem) lub opuszkami palców obu rąk (tapping oburęczny) – w strunę i dociśnięcie jej do gryfu lub też energiczne oderwanie od niej palca. Styl gry przypomina użycie technik hammer-on oraz pull-off.
Tapping ze względu na swoją widowiskowość używany jest głównie w solówkach. Jednym z pierwszych słynnych muzyków używających tappingu był Paganini, techniki tej używał przy grze na skrzypcach. Za najsłynniejsze wykonanie muzyczne z towarzyszeniem tappingu przy użyciu gitar elektrycznych uważa się utwór Eruption zespołu Van Halen. Natomiast za prekursorów tappingu oburęcznego uważa się takich wirtuozów gitary jak Nuno Bettencourt czy Steve Vai. Tapping z powodzeniem jest również stosowany przez basistów, np. Les Claypool.
