Tadeusz Fijewski
Z Wikipedii
Tadeusz Fijewski (ur. 14 lipca 1911 w Warszawie, zm. 12 listopada 1978 w Warszawie) - polski aktor filmowy i teatralny.
Żonaty z Heleną Makowską. Pochodził z robotniczego Powiśla. Był synem malarza pokojowego Wacława i Marianny z Lubańskich. Rodzina Fijewskich nie mogła więc legitymować się tradycjami artystycznymi. Niemniej, zarówno siostra Fijewskiego - Barbara Fijewska, jak i jego brat Włodzimierz Fijewski także związali swoje losy z teatrem.
Debiutował w 1921 r. w Chorym z urojenia, wystawianym w Teatrze Polskim w Warszawie, którym kierował jego założyciel dr Arnold Szyfman. Do wybuchu wojny związany był ponadto z Teatrem Malickiej w Warszawie i Teatrem Ateneum. W 1944 r. występował w grupie aktorskiej Leona Schillera, który prowadził powstańczy teatr BIP AK.
Spis treści |
[edytuj] Ważniejsze role teatralne
- Sezon 1945/46 – Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu pod dyr. Wilama Horzycy:
- - Sen nocy letniej – Dudka
- - Major Barbara – Adolf Ciusins
- - Szczęśliwe dni – Bernard Gassin
- Sezon 1946/47 Teatr Wojska Polskiego w Łodzi, dyr. L. Schiller:
- - Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale – Świstom
- Sezon 1949/50 – 1955/56 – Teatr Narodowy w Warszawie:
- - 1949 – Jegor Bałyczow i inni, reż. Krasnowiecki
- - 1951 – Sułkowski - Zalesiak
- - 1953 – Bobrowe futro – Krueger
- Sezon 1954/55 – 67/68 – Teatr Współczesny w Warszawie :
- - 1957 – S. Beckett, Czekając na Godota - Gogo
- - 1961 – Historia fryzjera Vasco – Cezar
- - 1963 – A. Fredro, Dożywocie – Twardosz
- Sezon 1968/69 – 1977/78 – Teatr Polski w Warszawie:
- - 1969 – M. Gogol, Martwe dusze - Pluszkin
- - 1969 – Szkoła żon – Anzelm
- - 1969 – Intryga i miłość – Miller
- - 1970 – W. Shakespeare, Cymbelin
- - 1975 – A. Fredro, Pan Benet
[edytuj] Ważniejsze role filmowe
W ciągu 52 lat pracy artystycznej wystąpił w ponad 50 filmach, m. in:
- 1927 – debiut: Zew morza, reż. H. Szaro (nieme kino)
- 1954 – Pod gwiazdą frygijską - dorożkarz
- 1955 – Pokolenie, reż. Andrzej Wajda – ojciec Jasia Krone
- 1956 – Nikodem Dyzma – inspektor policji Jarec
- 1957 – Kapelusz Pana Anatola – Anatol Kowalski
- 1957 – Pętla, reż. Wojciech Has - saksofonista
- 1958 – Pan Anatol szuka miliona – Anatol Kowalski
- 1963 - Czarne skrzydła – geometra Falkiewicz
- 1964 – Pierwszy dzień wolności – doktor Rhode
- 1965 – Trzy kroki po ziemi – notabl Majchrowski
- 1966-1970 – Czterej pancerni i pies – Czereśniak
- 1967 – Katarynka - pan Tomasz (tv)
- 1968 – Lalka – Rzecki Ignacy (reż. Wojciech Has, muz. Wojciech Kilar)
- 1972 – Chłopi - Kuba (serial tv)
- 1975 – Noce i dnie - Łuczak
[edytuj] Wybrane źródła:
- O. Budrewicz, My z Warszawy, Warszawa, 1976
- Teczka osob. T.F. [w:] Archiwum ZASP - Dział Dokumentacji Teatralnej
- M. Czanerle, Panie i panowie teatru, Kraków, 1977
- M. Fik, Trzydzieści pięć sezonów : Teatry dramatyczne w Polsce w latach 1944-1979, Warszawa, 1981
- K. Gawlik, Twarze teatru, Wrocław, 1963
- S. Mrozińska, Teatr wśród ruin Warszawy : wspomnienia i dokumenty z lat 1944-1945, Warszawa, 1958
- Z. Wilski, Polskie szkolnictwo teatralne : 1811-1944, Wrocław, 1978
