Sytuacja homoseksualistów w Irlandii
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Prawa mniejszości seksualnych w Irlandii
Homoseksualizm został zalegalizowany w Irlandii dopiero w 1993 roku (był to efekt decyzji sądu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka). Jednak wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych w dalszym ciągu pozostaje nierówny i wynosi on 17 lat dla gejów, 15/17 lat dla mężczyzn heteroseksuanych (17 lat dla stosunków analnych), oraz 15 lat dla lesbijek i heteroseksualnych kobiet. Geje nie są wykluczeni z służby wojskowej, z powodu swojej orientacji seksualnej. Poza tym w irlandzkim prawie nie ma więcej żadnych przepisów bezpośrednio dyskryminujących mniejszości seksualne.
Obecnie niemal wszystkie partie polityczne (z wyjątkim chrześcijańskich demokratów), zasiadające w irlandzkim parlamencie popierają prawa gejów i lesbijek.
[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją
- ogólnokrajowa
Irlandzkie prawo gwarantuje ogólny zakaz dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną. Został on zawarty w "Akcie o Równości" i obejmuje różne dziedziny życia. Przepisy te obowiązują w kraju od 2000 roku.
Podobny zakaz został również zawarty w prawie pracy w 1998 roku.
Przed uchwaleniem powyższych aktów prawnych, sądy interpretowały inne obowiązujące ówcześnie przepisy prawne, gwarantując ochronę mniejszościom seksualnym, przed dyskryminacją z powodu orientacji seksualnej (w 1989, 1993, 1994 roku).
- azyl
Irlandzie przepisy prawne przyznają prawo osobom do ubiegania się o azyl polityczny, z powodu prześladowań, przez wzgląd na orientację seksualną, we własnym kraju.
[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci
- ogólnokrajowe
W irlandzkim ustawodawstwie istnieje pewna prawna forma uznania związków jednopłciowych.
W 1996 roku włączono pary homoseksualne do korzystania z rządowych programów o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, dla małżeństw. Również w 2003 roku pary homoseksualne uzyskały prawo do wspólnego podróżowania (jak współmałżonkowie) na "licencji" jednego z partnerów.
Do tej pory tylko małżeństwa mogły legalnie adoptować dzieci. W 2005 roku weszła w życie ustawa zezwalająca każdej indywidualnej osobie, bez względu na orientację seksualną adoptować dzieci.
W 2004 roku niezależny senator - David Norris, zaproponował projekt ustawy legalizacy związki partnerskie, dla par zarówno, tej samej jak i przeciwnej płci. Projekt ten ogranicza się do najważniejszych praw. Wyklucza on jednak adopcje dzieci. Są bardzo duże szanse na jego uchwalenie w 2006 roku. Za projektem opowiada się większość partii zasiadających w irlandzkim parlamencie, w tym rządząca centroprawica.
Początkowo rozważano nawet legalizację pełnych małżeństw homoseksualnych, lub konkubinatów. Ostatecznie zdecydowano o związkach parnteskich. W tym celu zaproponowano poprawki do "przestarzałej" irlandzkiej konstytucji.
W 2004 roku para lesbijek (Gilligan/Zappone) która wzięła rok wcześniej ślub w Kanadzie i osiedliła się w Dublinie, zwróciła się do sądu o uznanie ich związku małżeńskiego. Wynik tej sprawy jest oczekiwany w 2006 roku.
Według spisu powszechnego z 2002 roku w Irlandii jest 1,300 par homoseksualnych (najwięcej w stolicy). To ogromny wzrost wobec 150 par w 1996 roku.
[edytuj] Życie homoseksualistów w kraju
Irlandczycy należą do społeczeństw tolerancyjnych wobec homoseksualistów.
| Poparcie Irlandczyków wobec | za | przeciw |
|---|---|---|
| małżeństw homoseksualnych (2003) | 46 | 48 |
| adopcji dzieci (2003) | 34 | 61 |
W Irlandii istnieje duża scena gejowska. Jej kulturalnym centrum jest Dublin. Miasto to dysponuje dziesiątkami lokali (puby, bary, dyskoteki, sauny, hotele, restauracje...) gejowskich i przyjaznych gejom tzw. Gay-friendly. Ponadto, praktycznie w każdym większym mieście istnieje przynajmniej jeden lokal w którym geje i lesbijki mogą czuć się w miarę swobodnie.
Wydawane są tu publikacje, działają liczne organizacje o zasięgu ogólnokrajowym jak i regionalnym, zajmujące się niesieniem pomocy przedstawicielom LGTB i walką o równouprawnienie. Każdego roku ulicami niektórych miast maszerują Parady mniejszości seksualnych (gaypride parade). Najliczniejszą tego typu imprezą była parada w stolicy w 2005 roku. Zgromadziła ona 6,000 uczestników.
