Partacz
Z Wikipedii
Partacz (łac. a parte paternitatis = poza cechem; przeszkodnik, szturarz) dawniej rzemieślnik, nie należący do cechu mimo jego istnienia, często związany z konkurencyjną jurydyką w mieście królewskim lub jego bezpośrednim pobliżu. W oparciu o prawo miejskie zwalczani przez mistrzów cechowych, jako zagrażajaca im konkurencja. Bronili się przed konfiskatą wyrobów, a także narzędzi pracy.
Dziś słowem partacz określa się kogoś, kto swą robotę wykonuje niefachowo, spod jego ręki wychodzą buble. Można powiedzieć, że ktoś spartaczył robotę.
