Nabój .303 British
Z Wikipedii
| .303 British (7,7 x 56 mm R) |
|
 |
|
| Rodzaj | nabój karabinowy |
| Kaliber | .303 |
| Średnica | |
| pocisk | 7,94 mm |
| min. szyjki | 8,58 mm |
| max. szyjki | 8,64 mm |
| max. stożka przejściowego | 10,19 mm |
| max. łuski | 11,68 mm |
| kryzy | 13,72 mm |
| Długość | |
| łuski | 56,44 mm |
| pocisku | 32,50 mm |
| naboju | 77 mm |
| Masa | |
| naboju | 24,9-25,4 g |
| materiału miotajacego | 2,43 g |
| Inne | |
.303 British - brytyjski nabój karabinowy wprowadzony do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1888 roku jednocześnie z karabinem Lee-Metford.
Nabój .303 był początkowo elaborowany prochem czarnym, ale już w 1891 roku powstała jego wersja elaborowana kordytem. Zmiana materiału miotającego wymusiła dokonanie zmian w karabinie i w rezultacie w 1895 roku do uzbrojenia przyjęto karabin Lee-Enfield zasilany amunicja .303 British elaborowana prochem bezdymnym.
Nabój .303 British był przepisowym nabojem karabinowym armii brytyjskiej podczas obu wojen światowych. W okresie międzywojennym był także używany przez armie japońską i Wojsko Polskie (głównie jako amunicja do lotniczych karabinów maszynowych). Po drugiej wojnie światowej w Wielkiej Brytanii planowano zastąpienie naboju .303 nowym .280 Mk1Z, ale pod wpływem nacisków amerykańskich ostatecznie jego następca został nabój 7,62 x 51 mm NATO.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, 1994, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa, WiS, ISBN 83-86028-01-7.
