Leśnica (Wrocław)
Z Wikipedii
Leśnica (niem. Deutsch Lissa) zachodnie osiedle Wrocławia w dzielnicy Fabryczna, położona na lewym brzegu Bystrzycy przy drodze do Środy Śląskiej. Oddalona od centrum Wrocławia o około 12 km i oddzielona od niego polami i łąkami zachowała charakter małego miasteczka, którym niegdyś była.
|
|
|
|
Spis treści |
[edytuj] Historia
Brak jest danych źródłowych na temat szczegółów historii Leśnicy do początków XII wieku. Pierwotna osada powstała prawdopodobnie po rozbiciu dzielnicowym w 1138 roku, opodal zamku obronnego zwanego Żerawino. Po raz pierwszy została ona wymieniona w źródłach w roku 1201. Ze źródeł tych wynika, że miejscowość miała już wówczas prawo organizowania targu, co świadczy o jej ożywionym zyciu gospodarczym. Osadę, a następnie już gród kasztelański nazywano Lesnyc (1226), Lesnicza (1231), Lesnicz (1271), Lesnitz (1228).
Nazwa ta pochodzi od rzeki Leśnicy (Leśnej), jak w średniowieczu nazywano Czarną Wodę, przepływającą obok masywu Ślęzy i będacą lewym dopływem Bystrzycy. Leśnica zaś stąd, że płynęła przez las.
Do początków XIII wieku Leśnica była tzw. wsią przydrożną (ulicówką) tj. osadą położoną wzdłuż jednej drogi. Na osi północ - południe miała ok. 1 km długości, na osi wschód - zachód ok. 2 km. Z innych podobnych osad wyróżniała się tym, że istniała tutaj siedziba władcy i jego dworu.
Wiek XIV to "złoty wiek" tej miejscowości. Leśnica przestała być opisywaną już wyżej wsią ulicówką. Wraz z uzyskaniem statusu miasta i siedziby rycerskiej rozbudowywała się. Od głównej ulicy odprowadzono boczne drogi. Najczęściej uczęszczaną była ta, która wiodła do Złotnik. Herb miasta na pieczęci magistrackiej wyobrażał pół orła piastowskiego i prawe przedramię w zbroi.
W połowie XV wieku rozpoczyna się powolny proces podupadania miasteczka. Leśnica ponownie przybrała raczej wiejski charakter.
W 1633 w czasie toczących się działań wojennych Leśnica został doszczętnie spalona przez wojska szwedzkie. Miasteczko i okolice wyludniły się niemal całkowicie.
W XVIII wieku Leśnica traci swoje prawa miejskie, potem do początków XX wieku jest wsią w powiecie (kreis) Środa Śląska.
W półwieczu poprzedzającym wybuch I wojny światowej Leśnica bardzo się rozbudowywała. Powstały nowe domy komunalne oraz prywatne kamienice i wille, które w większości zachowały się do dnia dzisiejszego.
Od 1928 r. Leśnica znajduje się w granicach Wrocławia.
W czasie II wojny światowej w Leśnicy był podobóz obozu koncentracyjnego Gross Rosen.
[edytuj] Liczba mieszkańców
Główną ulicą osiedla jest dziś ulica Średzka, prowadząca z Wrocławia do Środy Śląskiej; w przeszłości inną główną arterią była także Dyhernfurtherstraße (dziś ul. Dolnobrzeska) prowadząca do Brzegu Dolnego. Od końca XIX wieku w Leśnicy jest też stacja kolejowa na linii z Wrocławia do Legnicy. Osiedle ma też połączenia tramwajowe (pętla) i autobusowe z innymi osiedlami Wrocławia.
Na terenie osiedla znajdują się:
- pałac barokowy przebudowany z dawnego zamku piastowskiego
- park krajobrazowy nad Bystrzycą
- kościół barokowy św. Jadwigi Śląskiej z XIII w.
[edytuj] Wybrana literatura
Ewa Kobel, Leśnica - z dziejów miasta i parafii, Wrocław - Leśnica 2004
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Leśnica we Wratislaviae Amici
- Ulica Dolnobrzeska dawniej i dziś
- Forum subkultury leśnickiej
- Strona ulicy Mokrzańskiej we Wr.-Leśnicy
Gajowa • Gajowice • Gądów Mały • Grabiszyn-Grabiszynek • Janówek • Jarnołtów • Jerzmanowo • Kozanów • Kuźniki • Leśnica • Marszowice • Maślice • Mokra • Muchobór Mały • Muchobór Wielki • Nowa Karczma • Nowe Domy • Nowy Dwór • Oporów • Osiniec • Pilczyce • Popowice • Pracze Odrzańskie • Pustki • Ratyń • Stabłowice • Strachowice • Żar • Złotniki • Żerniki
