Lamanici
Z Wikipedii
Lamanici - są narodowością wymienianą przez Księgę Mormona, jako potomkowie Lamana, najstarszego z synów Lehiego. Pokolenie które sprzeniewierzyło prawdę ewangeliczną. Z tego też powodu byli stałymi wrogami Nefitów, którzy pozostali wierni prawdzie. Około 400 r. (zdaniem Mormonów) Lamanici pokonali i zgładzili plemię Nefitów. Lamanici występują już w Pierwszej Księdze Nefiego, gdzie jest mowa o przekleństwie ich przez Boga. Nefi podkreśla, że poprzez swoje czyny stali się "ciemnym, obmierzłym i brudnym ludem, próżnującym i pełnym wszelkich występków"[1]. Po sprzeniewierzeniu się Bogu Lamanici zaczęli występować przeciw Nefitom[2].Według opisów Mosjasza Lamanici golili sobie głowy i walczyli przy pomocy łuków i proc[3]. Bogactwo jakie osiągnęli zawdzięczać mogli handlowi. W Księdze Almy czytamy o błogosławieństwie jakiego Bóg udzielił Lamanitom i dzięki któremu zdaniem mormonów ich potomkowie żyją po dziś dzień[4]. Między 90 a 77 r. p. n. e. zdaniem Almy rozegrała się wielka bitwa między Lamanitami, a Nefitami, gdzie ponoszą klęskę pokonani przez oddziały Moroniego[5]. Zaraz po tym wydarzeniu następuje szereg bitew międze Nefitami, a Lamanitami.
Z Lamanitów według mormonów wywodzi się większość amerykańskich Indian.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Pierwsza Księga Nefiego 12:23
- ↑ Księga Jakuba 1:14
- ↑ Księga Mosjasza 10:8
- ↑ Księga Almy 9:16
"Albowiem wiele obietnic odnosi się do Lamonitów, którzy poprzez tradycje swych ojców pozostali w stanie niewiedzy, Pan będzie więc im miłosierny i pozwoli im dłużej pozostać na tej ziemi" - ↑ Księga Almy 50:7
"I Moroni zarządził, aby jego armie poszły do wschodniej puszczy i wyparły wszystkich Lamanitów, którzy tam żyli, by powrócili na swe ziemie na południe od Zarahemli."
[edytuj] Zobacz też
- Jeredzi
- Nefici
- Księga Mormona
- Księga Almy
