Jeredzi
Z Wikipedii
Dzieje Jeredów zostały opisane w Księdze Etera wchodzącej w skład Księgi Mormona. Mormoni uważają, że Dzieje Jeredów zostały spisane na podstawie 24 płyt znalezionych przez ludzi Limhiego w czasach króla Mosjasza. Każda z ksiąg wchodzących w skład Księgi Mormona ukazuje czytelnikowi ramy czasowe w których toczy się akcja. Dzieje Jeredów nie zostały jednak umieszczone w żadnym konkretnym czasie w Księdze Mormona.
Spis treści |
[edytuj] Historia Jereda
Z Księgi Etera możemy wnioskować, że Jered przybył do Ameryki wraz z całą rodziną po pomieszaniu języków przy Wieży Babel (Et. 1, 33). Z uwagi na szczególne zasługi dla Boga, Stwórca nie zdecydował się pomieszać języków rodzinie Jereda (Et. 1, 35). W tłumaczeniu czytamy, że podobno już podczas budowy wieży Babel, a więc pod koniec trzeciego tysiąclecia przed narodzeniem Chrystusa, Jeredzi błagali Boga o wybawienie z wojennej zawieruchy. Bóg wysłuchał modlitw i poprowadził Jeredów w spektakularny sposób najpierw na pustynię,a potem przeprawił ich przez ocean na kontynent amerykański. Podróż,opisana po najdrobniejsze szczegóły, trwała 344 dni. Na płytach nie zapisano, w jakim rejonie amerykańskiego wybrzeża zakończyła się wędrówka.
Po zbudowaniu wedle wskazań "Pana" ośmiu nie mających okien, doskanale szczelnych pojazdów, Jeredzi zauważyli przykry błąd konstrukcyjny: gdy zamknięto drzwi, w łodzi robiło się ciemno. Nie był to oczywiście błąd, bo "Pan" dał im zaraz 16 świecących "kamieni", po dwa na każdą łódź, "kamienie" zaś przez 344 dni świeciły gasnym światłem.( W Księdze Etera określenie Pan jest rozumiane jako Jezus Chrystus. zobacz:Eter 3,13-14)
Łodzie - załadowane nasionami i drobnymi zwierzętami wszelkiego rodzaju - musiały być w zdumiewający sposób sterowne przy każdej pogodzie. Nawet jeśli tłumaczenie Księgi Etera tylko częściowo odpowiada oryginałowi, to i tak Jeredami musiała kierować siła wyższa.
[edytuj] Teorie Dänikena
Zastanawiając się nad istnieniem Jeredów warto jest przytoczyć słowa Ericha von Dänikena z książki: "Strategia bogów":
"... Ale dlaczego Bóg, który chciał dać jakiejś grupie ludzi szansę przeżycia, męczył ich budową ośmiu stateczków? Czy nie mógł ich wyekspediować na odległy kontynent mocą swojej cudownej siły? Czy Bóg ten nie potrafił czy nie chciał przewieźć Jeredów przez ocean drogą powietrzną? Bo o tym, że chciał przetransportować ich przez Wielką Wodę, świadczą fakty. Czy potrafił dać tylko techniczne wskazówki do wybudowania stateczków? Czy zapomniał, że w ich wnętrzu będzie ciemno jak w nocy, a dopiero potem skorygował swój błąd, dając podróżnym świecące kamienie? Nawet jeśli nie miał ochoty czynić cudu, nawet jeśli zmusuł ludzi do ciężkiej pracy, pozostaje zagadką, dlaczego nie podrzucił Jeredom projektu statku pełnomorskiego, którym dało by się wygodnie przepłynąć Atlantyk. A skoro już płynęli w takich skorupkach, to dlaczego potężny Bóg, Pan wiatrów i chmur, nie postarał się o lepszą pogodę dla swoich owieczek? To irytujące, że ów ponadczasowy i wszechwiedzący Bóg znał przyszłość tak powierzchownie. Czy nie przeczuwał, że w tysące lat po podróży przez ocean przekaz da powody do wątpienia w jego wszechmoc? Czy prowokował pytanie: dlaczego zastosowano środki techniczne, dlaczego nie stał się cud? Postąpiłby znacznie rozsądniej stosując nie dające się wyjaśnić cudowne zjawisko. Cuda nie poddają się kalkulacjom krytycznego rozumu...".
W Księdze Etera Jeredzi przybywają do nowej ojczyzny na ośmiu pozbawionych okien stateczkach, szczelnych jak naczynia. Podobną podróż opisuje babiloński epos Enuma elisz. Jesttam też mowa o potopie, ale ten, któremu udaje się przeżyć, nazywa się Atra-Hasis. W tym zachowanym we fragmentach utworze bóg Enki przekazuje wybranemu do przeżycia Atra-Hasisowi dokładne wskazania, jak zbudować statek. Na protest Atra-Hasisa, że nie zna się na budowie statków, bóg Enki rysuje na ziemi plan wodnego pojazdu, opatrując go wyjaśnieniami.
Amerykański orientalista Zacharia Sitchin, pierwszy naukowiec, który odważył się na współczesną interpretację tekstów sumerskich, asyryjskich, babilońskich i biblijnych, pisze:
"Enki domagał się, aby Atra-Hasis zbudował statek "przemyślany", zamykany hermetycznie i uszczełniony "lepką mazią". Statek nie mógł mieć pokładu ani żadnego otworu, przez który "wnikałoby słońce". Miał być jak "statek Apsu", sulili - dokładnie to słowo (soleleth) stosuje współczesny język hebrajski na określenie łodzi podwodnej".
[edytuj] Historia Jereda a Biblia
Księga Etera opisuje również fakt nadania Ziemi Jeredowi (Et. 1, 42). Cały ten fragment przypomina (aż do złudzenia) biblijne nadanie Ziemi Abrahamowi przez Boga. Również wyprawa Jereda do Ziemi Obiecanej dla uważnego czytelnika będzie przypominała biblijne wyjście Abrahama z Ur Chaldejskiego i jego podróż w nieznane. Różnica jaką możemy dostrzec między Biblią a Księgą Mormona polega na tym, że biblijny Abraham idzie na piechotę do Ziemi Obiecanej, zaś mormoński Jered wraz z rodziną płyną barkami do Ameryki. Nie mniej jednak wielu religiologów i religioznawców uważa historię Jereda za plagiat biblijnej historii Abrahama.
[edytuj] Potomkowie Jeredów
Jeredzi (zdaniem mormonów) ulegli po kilku tysiącach lat całkowitej zagładzie jako społeczność. Podobnie zginełą też społeczność Nefitów. Przetrwali tylko Lamanici, z których według mormonów wywodzi się większość amerykańskich Indian.
[edytuj] Zobacz też
- Jered
- Księga Etera
- Ziemia Obiecana (mormoni)
