Księstwo Moskiewskie
Z Wikipedii
| To jest artykuł z cyklu Historia Rosji |
Księstwo Moskiewskie - istniało w latach 1240-1340.
Po rozbiciu przez Mongołów w 1240 r. Rusi Kijowskiej, zachodnią jego część opanowało Wielkie Księstwo Litewskie. Podbój rozległych terytoriów, obejmujących dorzecze Dniepru, aż po Smoleńsk, Wiaźmę, Nowogród Siewierski i Morze Czarne, zajął Litwinom ponad sto lat. Zasłużyli się w tym wielkim dziele zwłaszcza wielki książę Giedymin (1316-1341), jego syn Olgierd (1345-1377) i Witold (1392-1430).
Na pozostałych terenach ziem słowiańskich i ugrofińskich wschodniej Europy rozwinęło się szereg odrębnych księstw ruskich, będących w lennej zależności od chana Złotej Ordy. Były to księstwa: Pskowskie, Nowogrodzkie, Twerskie, Włodzimierskie, Suzdalskie, Moskiewskie i Riazańskie. Najważniejszym z nich było Księstwo Moskiewskie, wyłonione w 1276 r. z Księstwa Włodzimiersko-suzdalskiego, Jego stolicą było miasto Moskwa, założone w 1147 r., nad rzeką Moskwą, dopływem Wołgi.
Władcy Księstwa Moskiewskiego wywodzili się z dynastii Rurykowiczów Wielkiego Księstwa Kijowskiego, a w bezpośredniej linii od Aleksandra Newskiego (1252-1263), panującego w Księstwie Włodzimiersko-suzdalskim. Byli to: Daniel (1263-1303), Jerzy (1303-1325), i Iwan I Kalita (1325-1340).
Zobacz: Rosja
