Karabin Tor
Z Wikipedii
|
|||
Tor | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | wielkokalibrowy karabin wyborowy | ||
Kraj pochodzenia | Polska | ||
Historia | |||
Prototyp | 2002 | ||
Produkcja seryjna | 2005 - do chwili obecnej | ||
W uzbrojeniu | nie przyjęty do uzbrojenia | ||
Użycie bojowe | brak | ||
Użytkownicy | brak | ||
Wersje | brak | ||
Wyprodukowano | prototyp + 10 egz. (do końca 2005 r.) | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Nabój | 12,7 x 99 mm NATO (.50 BMG) | ||
Masa | 16,1 kg (bez amunicji) | ||
Długość | 1350 mm | ||
Długość lufy | 880 mm | ||
Długość linii celowniczej | n.d. | ||
Prędkość początkowa pocisku | 890 m/s | ||
Energia wylotowa pocisku | >17 000 J | ||
Zasięg efektywny | ok. 2000 m |
Tor (WKW Wilk) - polski powtarzalny wielkokalibrowy karabin wyborowy.
[edytuj] Historia
Pod koniec 1999 roku podjęto decyzję o wprowadzeniu do uzbrojenia Wojska Polskiego wielkokalibrowego karabinu wyborowego. Nowa broń miała powstać w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Sprzętu Mechanicznego w Tarnowie. W lutym 2000 roku zatwierdzono założenia taktyczno-techniczne nowego karabinu.
Pracami prowadzonymi w OBRUM Tarnów kierował Aleksander Leżucha. Po analizie rozwiązań zastosowanych w istniejących na świecie broniach tej klasy uznano że wymagania polskiej armii najlepiej spełni powtarzalny karabin w układzie bull-pup. Projektowany karabin otrzymał też roboczą nazwę Wielkokalibrowy Karabin Wyborowy Wilk (WKW Wilk).
Modelowy egzemplarz nowego karabinu był gotowy w 2002 roku. W tym samym roku przeprowadzono pierwsze próby nowej broni. W ich wyniku dokonano zmian kształtu rygli (zwiększono ich powierzchnię przylegania, zmieniono kształt tylnej podpory, wydłużono poduszkę podpoliczkową (bakę), oraz przeniesiono skrzydełko bezpiecznika na lewą stronę broni.
W następnych latach odbywały się kolejne serie testów WKW Wilk i trwało doskonalenie tej broni. W 2005 roku na zamówienie MON miało powstać pierwsze 10 egzemplarzy seryjnych WKW Wilk. W związku z planowanym przyjęciem do uzbrojenia karabin otrzymał także nową nazwę Tor.
[edytuj] Bibliografia
- Tadeusz Świętek, Ryszard Woźniak, Wilk do niszczenia sprzętu, Komandos 1/2004. ISSN 0867-86-69
Polska broń strzelecka z okresu po 1945 roku | |
---|---|
Pistolety i rewolwery | Pistolety maszynowe |
P-64 | P-83 | P-93 | WIST-94 | MAG | Gward | PM-63 | PM-84 |
Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe | Karabiny maszynowe |
kbkg wz. 1960 | wz. 88 | wz. 96 |Tor | UKM-2000 |
Granatniki i granatniki przeciwpancerne | Pistolety sygnałowe |
Pallad | RGA-86 | PT-100 | RPG-76 | wz. 78 |
Granaty ręczne | |
RGO-88 | RGZ-89 | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
WiR | Pistolet wz. 58 | P-70 | P-75 | P-78A | pm SJ-56 | pm PMM | kb Lantan | kb AKMS wz. 80 | kbk wz. 97 | kbk wz. 2002 | kbk wz. 2005 | kbw Bor | rkm SJ-57 | kbkm wz. 2003 | Pallad M | GA-40 | SBAO-40 |