Karabin Hakim
Z Wikipedii
| Hakim | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Egipt |
| Rodzaj | karabin samopowtarzalny |
| Historia | |
| Prototypy | Lata 50. XX wieku |
| Produkcja seryjna | Lata 50. XX wieku - Lata 60. XX wieku |
| Wyprodukowano | ~70 000 egz. |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,92 mm |
| Nabój | 7,92 x 57 mm Mauser |
| Wymiary | |
| Długość | 1214 mm |
| Długość lufy | 622 mm (z tłumikiem płomieni) |
| Masa | |
| Inne | |
| Zasięg skuteczny | ~700 m |
Hakim - we wczesnych latach pięćdziesiątych Egipt zakupił w Szwecji dokumentację techniczną i oprzyrządowanie służące do produkcji karabinu samopowtarzalnego Ag m/42.
W Egipcie karabin przystosowano do zasilania amunicją 7,92 x 57 mm i rozpoczęto jego produkcję. W następnych latach wyprodukowano ok. 70 000 karabinów Hakim. Produkcję zakończono pod koniec lat sześćdziesiątych po wprowadzeniu do uzbrojenia karabinu szturmowego AK.
Karabin Hakim stał się także podstawą do opracowania karabinka kalibru 7,62 x 39 mm oznaczonego jako Rasheed.
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabin Hakim był indywidualną bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy (układ bez tłoka gazowego, z bezpośrednim oddziaływaniem gazów prochowych na suwadło). Zamek ryglowany przez przekoszenie. Mechanizm spustowy tylko do ognia pojedynczego. Zasilanie z magazynków o pojemności 10 naboi (możliwość doładowywania magazynka z łódek. Przyrządy celownicze składały się z muszki (w osłonie pierścieniowej) i celownika regulowanego. Bezpiecznik na tyle komory zamkowej. Lufa zakończona tłumikiem płomieni, wyposażona w podstawę bagnetu.
