Juda ha-Nasi
Z Wikipedii
Juda ha-Nasi także w formie Jehuda ha-Nasi (hebr. רבי יהודה הנשיא) Jehuda Książę (135 - 220). Współcześni mu Żydzi mówili o nim "nasz święty rabbi" (rabbenu ha-kadosz). Z czasem określany bywał po prostu jako Rabbi. Był synem Szymona ben Gamaliela II, kierownika akademii religijnej w Uszy, gdzie Jahuda spędził młodość. Uznawany przez Rzymian zwierzchnik społeczności żydowskiej w Palestynie w czasach represji po powstaniu Bar Kochby. Tradycja żydowska przypisuje mu przyjaźń z cesarzem Antoniuszem (Marek Aureliusz lub Aleksander Sewer). Cieszył się jednocześnie powszechnym uznaniem wśród Żydów w PelestynieKorzystając z czasów pokoju podjął się ostetecznej redakcji Miszny był zatem przedstawicielem ostatniego, szóstego pokolenia tannaitów. Stworzył centrum naukowo-religijnego w Bet Szearim. Jego uczniami byli Abba Aricha i Mar Szmuel, propagatorzy judaizmu w wersji rabinicznej w Babilonii i fundatorzy tamtejszych akademii rabinicznych.
