Marek Aureliusz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Marek Aureliusz

Imiona	Marcus Annius Catilius Severus
Panował jako	Imperator Caesar Marcus Aurelius Antoninus Augustus
zaliczony w poczet bogów
Czas panowania	7 marca 161 r. - 17 marca 180 r.
Dynastia	Dynastia Antoninów
Data urodzin	26 kwietnia 121
Data śmierci	17 marca 180 - Wiedeń
Moneta

Lista cesarzy rzymskich

Marek Aureliusz (121-180) Marcus Annius Aurelius Verus (również Marcus Aurelius Antoninus), urodzony 26 kwietnia 121 roku w południowej części Rzymu. Jego ojciec, Annius Verus, zmarł gdy Marek miał 11 lat. Otrzymał staranne, wszechstronne wykształcenie.

Został adoptowany przez swego wuja Antonina Piusa (żona Antonina - Faustyna Starsza była jego ciotką) 25 lutego 138 roku. W 145 poślubił jego córkę - Faustynę, podczas 30 lat małżeństwa miał z nią 12 lub 13 dzieci: w tym syna Kommodusa i córki: Lucillę i Vibię Sabinę. Był cesarzem rzymskim od 161 roku i następcą Antonina Piusa. Sprawował rządy wraz z niedołężnym przybranym bratem - Lucjuszem Werusem.

Czasy rządów Marka Aureliusza przypadły na okres bardzo trudny: nieustających wojen i klęsk żywiołowych (wylew Tybru, głód, rozruchy uliczne, pożary, plaga szarańczy, epidemia dżumy). Głównymi wrogami Rzymu były wówczas plemiona germańskie i Partowie. Marek Aureliusz zmarł na dżumę w trakcie wyprawy wojennej przeciw Markomanom 17 marca 180 roku w Vindobonie (dzisiejszy Wiedeń).

Marek Aureliusz jest znanym stoikiem. Nazywany jest "filozofem na tronie". Jego dzieło "Rozmyślania" (taki tytuł przyjął się w tłumaczeniach, oryginał to: Do siebie samego), napisane w grece, przetrwało wieki i nadal jest źródłem inspiracji. Ironią wydaje się więc fakt, że jego syn, a jednocześnie następca, Kommodus był bardzo okrutnym władcą.

Marek Aureliusz prowadził skromne, spokojne życie zgodne z surowymi zasadami stoickimi. Miał głębokie poczucie obowiązku służenia krajowi i obywatelom. Dbał o dobre stosunki z senatem, przeprowadził reformy w dziedzinie administracji i prawa cywilnego. Tolerował prześladowania chrześcijan, których uważał za wrogów państwa.

W Muzeum Kapitolińskim znajduje się jego popiersie z okresu młodości, zaś na placu przed Muzeum stoi pomnik konny Aureliusza. Ten najlepszy wizerunek Aureliusza ocalał właśnie dzięki chrześcijanom, którym wydawało się iż ten pomnik przedstawia cesarza Konstantyna I Wielkiego, który edyktem mediolańskim dał im swobodę wyznania.

Po śmierci ubóstwiony; pochowany w Mauzoleum Hadriana