John Stanley
Z Wikipedii
John Stanley (ur.17 maja 1712 w Londynie - zm. 1786), wybitny kompozytor brytyjski doby baroku. Urodził się jako jedno z dzieci Johna Stanleya-seniora (urzędnika poczty w Swithin) i Elisabeth Davy. Gdy miał dwa lata wypadek w domu niemal całkowicie pozbawił go wzroku (mógł rozpoznawać kolory i kształty), nie przeszkodziło mu to jednak w karierze muzycznej.
W wieku lat siedmiu począł studiować sztukę kompozytorską u organisty Johna Readinga, jednak dopiero nauka u organisty katedry św. Pawła, Maurice'a Greene'a okazała się owocna. Później jego nauczycielem był były uczeń Haendla, William Babell w kościele All Hallows przy Bread Street. Babell zmarł w 1723 a jedenastoletni Stanley został przyjety na jego miejsce z płacą 20 funtów rocznie.
W 1734 Stanley został organistą Society of the Inner Temple, a w 1738 poślubił Sarah Arnold (z posagiem 7000 funtów rocznie). W 1742 wydał sześć koncertów "for seven parts". W 1751 kompozytor przeprowadził się do Hatton Garden, gdzie miał za sąsiada słynnego historyka muzyki Johna Hawkinsa. Obaj twórcy zostali przyjaciółmi i współpracownikami (Hawkins dostarczał tekstu do kantat Stanleya).
Po śmierci Haendla w 1759, Stanley nawiązał współpracę z jego uczniem, kopistą i powiernikiem Johnem Christopherem Smithem.
Stanley był też autorem oratoriów: "Jepthah" (1757), "The Fall of Egypt" (1774) i wspaniałych koncertów organowych (Six concertos for organ - 1775) mogących śmiało konkurować pod względem poziomu z utworami Bacha, Vivaldiego i Haendla.
W przeciwieństwie do Arne'a i Boyce'a, którego w 1779 zastąpił jako mistrz muzyków kapeli królewskiej pozostał wierny muzyce czysto barokowej pozbawionej eksperymentatorstwa preklasycystycznego.
Zobacz też: kompozytorzy muzyki poważnej
