Johannes Gutenberg
Z Wikipedii
Jan Gutenberg, niem. Johannes Gensfleisch zum Gutenberg (ur. ok. 1396 r., zm. 3 lutego 1468 r.) – złotnik i drukarz moguncki, twórca pierwszej przemysłowej metody druku w Europie.
[edytuj] Życiorys
Działalność Gutenberga przypada na okres lawinowego rozwoju drukarstwa w Europie. Początkowo Gutenberg stosował znane już wcześniej w Europie czcionki drewniane, z czasem opracował własną wersję czcionek metalowych (również znanych już w Europie). Skonstruował specjalny aparat do ich odlewania, w którym nowością było używanie wymiennych matryc. Zaprojektował również własną wersję prasy drukarskiej na wzór znanych już pras introligatorskich.
W 1448 r. założył w Moguncji drukarnię. W 1455 r. ukazała się drukiem jego Biblia – arcydzieło sztuki typograficznej, w 1457 r. wydał Psałterz moguncki.
Zmarł w biedzie.
[edytuj] Wkład w historię druku
Potocznie, ale niesłusznie jest uważany za wynalazcę ruchomej czcionki (której historia sięga tysiąca lat wstecz na Dalekim Wschodzie). Niesłusznie uznaje się go również za pierwszego europejskiego drukarza. O wynalazku czcionki dowiedział się najprawdopodobniej od niejakiego Faustusa, który uciekł z Harlemu do Moguncji kradnąc wynalazek swojemu pracodawcy, Holendrowi Laurensowi Costerowi.
Jego wielkim dokonaniem było za to założenie w Europie pierwszego prawdziwie dużego wydawnictwa książkowego. Do tamtej pory drukowano tylko pojedyncze karty zawierające skomplikowane zdobienia, przeznaczone do dalszego wypełnienia pismem ręcznym, oraz niewielkie akcydensy.
Inne ważne osiągnięcia Gutenberga to bardzo udane zaprojektowanie modyfikacji dotychczasowego gotyckiego kroju pisma ręcznego, a przede wszystkim mistrzowskie wykonanie składu, na którym do dziś wzorują się zarówno najwięksi typografowie, jak i projektanci oprogramowania dla DTP. Dzieło Gutenberga charakteryzuje się najwyższą czytelnością, idealną szarością kolumny i innymi najwyższej próby parametrami typograficznymi - nawet tak zaawansowanymi, jak optyczne wyrównywanie prawej krawędzi łamu.
