Języki tocharskie
Z Wikipedii
Języki tocharskie - podrodzina języków indoeuropejskich, które występowały na obszarze wschodniego Turkiestanu Chińskiego i Azji Środkowej. Na pustyni Takla-Makan odkryto spisane na liściach palmowych teksty religijne w dwóch odmianach języków tocharskich: język tocharski A (zachodni) i język tocharski B (wschodni). Teksty te, zapisane pismem brahmi, pochodzą z okresu V-VIII wieku n.e. i są przekładami indyjskich tekstów spisanych w sanskrycie. Języki tocharskie wymarły po VIII w. wraz z kulturą Tocharów, którzy zostali najechani i podbici przez Ujgurów.