Języki mongolskie

Z Wikipedii

Języki mongolskie - podrodzina języków ałtajskich, które wydzieliły się z języka ogólnomongolskiego w XIV-XVI wieku. Współcześnie obejmuje ponad 5 mln mówiących, zamieszkujących głównie obszar wschodniej części Azji Środkowej (Buriacja, Mongolia i Mongolia Wewnętrzna), a także Europy Wschodniej (Kałmucja). Najwięcej mówiących, bo aż 4,5 mln, posługuje się językiem mongolskim właściwym, podczas gdy pozostałymi językami tej grupy posługuje się do kilkuset tysięcy osób. Najstarsze zabytki literatury, zapisywane alfabetem mongolskim, pochodzą z XIII wieku. W 1946 roku do zapisu zaczęto również stosować cyrylicę.

[edytuj] Klasyfikacja języków mongolskich

języki uralo-ałtajskie

języki ałtajskie (ok. 91 mln)

języki mongolskie

buriacki (ok. 350 tys.)

dagurski (ok. 100 tys.)

mogolski

mongolski (wschodniomongolski) (ok. 4,5 mln)

mongorski

santyjski

ojracki (ok. 90 tys.) z kałmuckim (ok. 150 tys.)

[edytuj] Zobacz też

• Języki świata