I wojna angielsko-holenderska
Z Wikipedii
Pierwsza wojna angielsko–holenderska toczyła się od 10 lipca 1652 r. do 5 kwietnia 1654 r.
Przyczyną konfliktu było dążenie obu stron do objęcia przewagi w handlu morskim. Bezpośrednią przyczynkiem rozpoczęcia wojny było ogłoszenie w październiku 1651 r. Aktu nawigacyjnego (Navigation Act), zezwalającego na import towarów do Anglii wyłącznie okrętom brytyjskim, kolonialnym lub kraju, z którego pochodził dany towar. Akt ten był skierowany wyraźnie przeciwko Holendrom, którzy byli wówczas głównymi pośrednikami w handlu z Anglią. Konflikt dodatkowo zaostrzył się w momencie gdy holenderski admirał Maarten Tromp odmówił udzielenia flagowego salutu i wyrażenia zgody na przeszukanie własnego okrętu przez angielski szwadron.
Wówczas Holendrzy z pomocą Duńczyków zablokowali Morze Bałtyckie dla angielskiego handlu. W odpowiedzi Anglicy utworzyli silną blokadę morską wybrzeży holenderskich. Po przegranej bitwie pod Scheveningen 31 lipca 1653 r. Holendrzy stracili ostatecznie szansę na przerwanie blokady angielskiej i poprosili o rozejm.
Porozumienie pokojowe zawarto 5 kwietnia 1654 r. w Westminster. W wyniku układu Holendrzy zobowiązali się do oddawania salutów okrętom przeciwnika i wypłacenia odszkodowania kupcom angielskim.
Flotą angielską dowodził w tej wojnie admirał Robert Blake. Dowódcą floty holederskiej był Maarten Tromp.
Wydarzenia I wojny angielsko-holenderskiej
- 1652 Bitwa morska pod Dover (29 maja 1652)
- 1652 Bitwa morska pod Plymouth (26 sierpnia 1652)
- 1652 Bitwa morska pod Elbą (6 września 1652)
- 1652 Bitwa morska pod Kentish Knock (8 października 1652)
- 1652 Bitwa morska pod Dungeness (10 grudnia 1652)
- 1653 Bitwa morska pod Portland (10 marca - 12 marca 1653)
- 1653 Bitwa morska pod Livorno (14 marca 1653)
- 1653 Bitwa morska na płyciźnie Gabbard (12 czerwca - 13 czerwca 1653)
- 1653 Bitwa morska pod Scheveningen (8 sierpnia - 10 sierpnia 1653)