Haszomer Hacair
Z Wikipedii
Haszomer Hacair (hebr. השומר הצעיר, "Młody Strażnik") - międzynarodowa żydowska organizacja młodzieżowa, część składowa Światowej Organizacji Syjonistycznej. Powstała w 1916 w Wiedniu z połączenia ruchu Ze'frei Zion (mającego charakter kółek samokształcenia z lekcjami hebrajskiego) oraz organizacji Ha Szomer o charakterze skautowym, opartej głównie o brytyjski model skautingu. W szesnastoosobowej grupie założycielskiej znalazł się m.in. Janusz Korczak (Henryk Godszmidt).
Na ziemiach polskich organizacja rozpoczęła działalność w 1916 w Galicji. Ogniska organizacji funkcjonowały w wielu państwach europejskich. W 1924 w Gdańsku powstała Światowa Federacja Haszomer Hacair.
Organizacja dążyła do budowy żydowskiej państwowości w Palestynie, zajmowała się wychowaniem młodzieży oraz przygotowaniem jej do osadnictwa kibucowego. W latach dwudziestych ewoluowała w kierunku marksizmu. W Polsce przez jej szeregi przeszło kilku późniejszych działaczy komunistycznych, m.in. Wacław Komar.
W czasie II wojny światowej wielu członków Haszomer Hacair zaangażowało się w ruch oporu, partyzantkę żydowską i akcje zbrojne, ostatecznie weszła w skład ŻOB (np. Mordechaj Anielewicz w powstaniu w getcie warszawskim).
Po wojnie organizacja zajmowała się nielegalnymi przerzutami Żydów do Palestyny, a także działalnością społeczną (np. opieką nad sierotami żydowskimi). Haszomer Hacair rozwiązano w 1949, ale jej tradycje są podtrzymywane w części kibuców w Izraelu.
