Glóin (król)
Z Wikipedii
Glóin – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Postać ta nie występuje w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z inną – Glóinem, przyjacielem Bilba Bagginsa.
- W angielskim oryginale – Glóin
- Przekład Marii Skibniewskiej – Glóin (Gloin)[1]
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Glóin
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Glóin
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Glóin (ur. 2136 rok Trzeciej Ery – zm. 2385 rok Trzeciej Ery) – krasnolud, król Plemienia Durina w latach 2289 – 2385 (przez 96 lat) i władca Ered Mithrin. Był synem Thorina I. Władzę monarszą objął po śmierci swego ojca w 2289 roku. Za jego panowania krasnoludowie żyli w spokoju i dostatku. Jego następcą był Óin.
Imię Glóin pochodzi z języka Nortów i znaczy w tej mowie Rozpalony[2].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ta forma występuje w starych wydaniach Władcy pierścieni.
- ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staronordyckiego (glóin – rozpalony).