Gajusz Mariusz
Z Wikipedii
Gaius Marius (ur. 156 p.n.e. w Cereatea przy Arpinum, zm. 13 stycznia 86 p.n.e.) - był politykiem i wodzem w starożytnym Rzymie.Był związany ze stronnictwem popularów. W 105 p.n.e. pokonał Jugurtę (zobacz: wojna Rzymu z Numidyjczykami), a rok później Cymbrów i Teutonów (102-101 p.n.e.). Przeciwnik Sulli.
W latach 104-100 p.n.e. przeprowadził reformę wojskową, przekształcając dotychczasową armię obywatelską w zawodową i przyjmując do armii ochotników. Służba w takiej armii trwała minimum 16 lat. Żołnierz otrzymywał żołd, i ekwipunek. Symbolem jednoczącym nowy legion stał się jego znak bojowy - orzeł (aquila). Stopniowo także zaczęły się tworzyć wyborowe oddziały gwardii (w odróżnieniu od armii) tzw. pretorianów (praetorium). Problemem stała się jednak kwestia weteranów wojennych - łupy z wojny były niewystarczające, podobnie jak nadania ziemi.
Gajusz Mariusz był konsulem w latach 107, 104-100 i 86 p.n.e.. W roku 101 p.n.e. zawiązał przymierze z Saturninem i Galucją na mocy którego Mariusz został wybrany na urząd konsula na rok 100 p.n.e., Glaucja na urząd pretora, natomiast Saturnin musiał w porozumieniu z Mariuszem zamordować Kwintusa Nunniusza, aby otrzymać urząd trybuna ludowego. Ich wspólnym celem było nadanie ziemi weteranom Mariusza. Chciano do przeprowadzenia tego nadania powołać komisję na czele której stanąłby Mariusz. Senat pod przymusem zaakceptował ustawę. Jednak już w roku następnym Saturnin znów starał się o urząd, tym razem konsula i znów zamordował swojego przeciwnika ze stronnictwa popularów - Memmiusza. To już przebrało miarę cierpliwości senatu. Zażądał od konsula Mariusza podjęcia działań zbrojnych. I ten, chcąc nie chcąc, musiał rozpocząć walkę ze swoimi dawnymi sojusznikami. Armia pod dowództwem Skaurusa rozbiła w 100 p.n.e. broniących się na Kapitolu Saturnina i Galucję. Po tym wydarzeniu popularność Mariusza znacznie spadła, odwrócili się od niego jego dotychczasowi stronnicy, nie było mowy o następnym konsulacie. Brał udział w wojnie ze sprzymierzeńcami (90 p.n.e.-88 p.n.e.) jednak po jej zakończeniu na skutek konfliktu z Sullą musiał opuścić Rzym. Powrócił w 87 p.n.e., kiedy Sulla przebywał na wschodzie, a w Rzymie toczyła się pierwsza wojna domowa. Razem z Cynną wprowadził w Rzymie terror po przejęciu władzy przez popularów - skazał na śmierć wielu przeciwników politycznych. Zmarł w 86 p.n.e.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.