Głaszczka (sprzęt laboratoryjny)
Z Wikipedii
Głaszczka - sprzęt laboratoryjny używany przy sporządzaniu hodowli mikrobiologicznych, wykonany z wygiętego szkła w postaci trójkąta na końcu, z przedłużeniem w postaci rączki. Głaszczka jest stosowana do wykonywania posiewu gładzonego. Płytka po inkubacji jest równomiernie porośnięta wprowadzonym szczepem drobnoustroju. Na powierzchnię takiej płytki nakłada się krążki nasycone odpowiednią ilością i stężeniem antybiotyku, a po 18-24 godzinach inkubacji mierzy strefę zahamowania wzrostu. Posiew tego typu stosuje sie do oceny wrażliwości danego szczepu na konkretny antybiotyk. Podłożem służącym do tego typu badań jest agar Muellera-Hintona.
Odnośniki zewnętrzne: