Franciszek Ludwik Burbon-Conti
Z Wikipedii
Franciszek Ludwik de Burbon, fr. François Louis de Bourbon (ur. 30 kwietnia 1664, zm. 9 lutego 1709) – książę Conti od 1685.
Conti był faworytem swojego stryja Kondeusza Wielkiego, którego wnuczkę poślubił w 1688. Brał udział w wielu wojnach toczonych wówczas przez Francję.
W 1697 Ludwik XIV wysunął jego kandydaturę do korony polskiej, zapewniając mu elekcję dzięki skorumpowaniu szlachty. Został wybrany oficjalnie królem Polski przez większość i ogłoszony nim 27 czerwca, przez prymasa Michała Radziejowskiego. Rosja, Austria i Brandenburgia zjednoczyły się jednak wokół jego kontrkandydata Augusta II, który pierwszy wkroczył do Rzeczypospolitej. 20 dni później Conti pojawił się z eskadrą 6 fregat francuskich w Gdańsku, lecz wobec braku poparcia wojska polskiego szybko odpłynął.
Był wodzem naczelnym wojsk francuskich we Włoszech w czasie wojny o sukcesję hiszpańską.
