Fluoryt
Z Wikipedii
Fluoryt – Minerał z gromady halogenków. Jest szeroko rozpowszechniony.
Nazwa pochodzi od łac. fluctus = fala lub fluere = płynąć, z powodu wykorzystywania tego minerału w hutnictwie jako topnika oraz ze względu na stosunkowo niską temperaturę jego topnienia.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Chemizm: CaF2 (fluorek wapnia).
- Układ krystalograficzny - regularny
- Twardość w skali Mohsa - 4
- Łupliwość – doskonała, czterokierunkowa
- Rysa - biała
- Przełam - muszlowy, łuskowy
- Gęstość - 3,1 do 3,2 g/cm3
- Barwa - bezbarwny lub różne barwy, wykazuje się wyjątkowo dużą zmiennością zabarwienia. Wielobarwność wykazują nawet pojedyncze okazy.
- Połysk - szklisty
Tworzy sześcienne lub ośmiościenne kryształy, osiągające niekiedy duże rozmiary. Często występuje w postaci bliźniaków krzyżowych. Często tworzy naloty, naskorupienia i żyły. Ładne kryształy występują zazwyczaj w druzach w formie szczotek krystalicznych.
W czystej formie jest bezbarwny; w przyrodzie jest zabarwiony na najróżniejsze kolory - od żółtego, różowego, zielonego i niebieskiego aż po czarny. Niekiedy wykazuje barwne wstęgowanie podobne do agatu. Światło ultrafioletowe powoduje we fluorycie zjawisko różowej fluorescencji (nazwa pochodzi od nazwy tego minerału).
[edytuj] Występowanie
Minerał występujący głównie w formie żył hydrotermalnych, gdzie zazwyczaj występuje razem z minerałami kruszcowymi: ołowiu, cynku i srebra, oraz w pegmatytach i skałach osadowych. Spotykany w skałach magmowych,
Miejsca występowania:
- Wielka Brytania - wyjątkowo piękne, zielone lub fioletowe sześcienne kryształy.
- Kanada - Thuder Bay (niezwykłe kryształy występują razem z ametystem).
- USA - Illinois
- Niemcy - Rudawy (kryształy miodowożółte).
- Szwajcaria - Masyw Gothard
- Włochy - Tyrol i Sardynia
- W Polsce fluoryt jest spotykany w okolicach Kletna (w Masywie Śnieżnika), Górach Kaczawskich, w Górach i na Pogórzu Izerskim.
[edytuj] Zastosowanie
- jest stosowany w przemyśle szklarskim
- do produkcji kwasu fluorowodorowego i wyrobu tworzyw sztucznych
- w przemyśle ceramicznym,
- chemicznym (produkcja emalii),
- optycznym (produkcja soczewek) i
- metalurgicznym - jako topnik (produkcja aluminium).
- ma duże znaczenie naukowe i kolekcjonerskie
- niekiedy bywa stosowany jako kamień jubilerski lub ozdobny
- służy jako materiał rzeźbiarski.