Dominik Ździebło
Z Wikipedii
Dominik Ździebło (ps. Kordian, ur. 1914 w Jastrzębiu-Zdroju, zm. 1962 w Katowicach) - polski powstaniec, wojskowy. Działał w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Kampanię wrześniową odbył w stopniu podporucznika jako dowódca plutonu 183 pułku piechoty wchodzącego w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" gen. Kleeberga. Dostał się do niewoli niemieckiej, lecz uciekł do Krakowa. Był tam dowódcą największego zgrupowania Armii Krajowej.
Spis treści |
[edytuj] Edukacja
Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum w Rybniku. W 1933 roku uzyskał tam maturę. Studiował w Akademii Handlowej w Krakowie. Ukończył trzy wydziały: ogólno handlowy, samorządowy i pedagogiczny. W ten sposób uzyskał tytuł magistra.
W 1938 rozpoczął szkolenie w Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy w Brześću. Ukończył je z piątą lokatą z zakresie specjalizacji przeciwpancernej.
[edytuj] Kalendarium
- 1914 - w Jastrzębiu-Zdroju na świat przychodzi Dominik Ździebło
- 1933 - zdaje maturę
- Sierpień 1939 - Ździebło trafia do czynnej służby
- Listopad 1939 - organizacja silnego ruchu zbrojnego do walki z okupantem
- 1945 - Ździebło uzyskuje stopień majora
- 1948 - służby bezpieczeństwa aresztowały Dominika Ździebło i przetransportowano go z Katowic do X Pawilonu Więzienia Mokotowskiego w Warszawie. Był tam torturowany fizycznie.
- 1956 - Ździebło zostaje zrehabilitowany i przywrócono mu pełnię praw.
- 1962 - zmarł w Katowicach, tam został pochowany
[edytuj] Bibliografia
- Józef Musioł - Dramat śląskiego Kordiana
- Dąbrowa Kostka - W okupowanym Krakowie
