Concordia Piotrków Trybunalski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Concordia Piotrków Trybunalski - polski klub sportowy, z siedzibą w Piotrkowie Trybunalskim.

Spis treści

1 Informacje ogólne
2 Kadra wiosna 2005
3 Historia
4 Sukcesy
5 Znani piłkarze
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Informacje ogólne

Pełna nazwa: Klub Sportowy Concordia Piotrków Trybunalski
Przydomek: Krzyżoki
Rok założenia: 22 maja 1909 roku
Barwy: biało-czerwone
Adres: ul. Żwirki 6, 97-300 Piotrków Trybunalski
Prezes: Dariusz Dzwonnik
Trener: Sławomir Majak

[edytuj] Kadra wiosna 2005

Bramkarze: Marcin Banasiak, Wojciech Hubacz

Obrońcy: Dawid Dawidziak, Sławomir Stańczyk, Janusz Stolarski, Przemysław Szulc

Pomocnicy: Mariusz Duchnowski, Daniel Jabłecki, Ireneusz Komar, Artur Lamch, Radosław Pawłowski, Dariusz Raczyński, Grzegorz Sadło, Dacjusz Tucholski, Przemysław Wagner, Dariusz Warcholiński

Napastnicy: Hubert Górski, Bartłomiej Idzikowski, Daniel Janeczko, Przemysław Łaski, Kamil Szymanek, Lech Świstak, Gabriel Urbaniak

[edytuj] Historia

22 maja 1909 roku powołano do życia klub sportowy który otrzymał nazwę Concordia, pochodzącą z mitologii rzymskiej i oznaczającą zgodę wewnętrzną, a wyrażoną zwykle w postaci kobiety, siedzącej na tronie i trzymającej róg obfitości, miseczkę ofiarną i kłos. Pracownicy huty Kara ośmieleni sukcesem swych łódzkich kolegów, którym wcześniej udało się zawiązać towarzystwo sportowe ŁKS, powołali do życia klub sportowy. Concordia była pierwszym klubem w Piotrkowie i jednym z pierwszych w guberni piotrkowskiej.

Po wielu staraniach udało się zebrać wystarczająca ilość młodych ludzi chętnych do gry. Był to duży sukces, zważywszy, że tak zwana opinia publiczna, reprezentowana najczęściej przez piotrkowskie matrony uważała grę w piłkę nożna za jawny błąd przeciw surowym obyczajom moralnym. Niebawem Concordia poczuła się dość silna, aby wypróbować swe umiejętności w pojedynkach z rywalami z poza Piotrkowa. Zapraszała warszawskie i łódzkie zespoły na towarzyskie spotkania i wychodziła z nich obroną ręką.

Pionier i niemal twórca polskiego sportu pod zaborem rosyjskim Władysław Pytlasiński, dowiedziawszy się o istnieniu Concordii, chętnie organizował w Piotrkowie nie tylko mecze piłkarskie, ale także pokazy walk zapaśniczych i zawody w podnoszeniu ciężarów. Był to fantastyczny zaczyn, na którym klub błyskawicznie rozrastał się do pierwszoplanowej potęgi wśród organizacji społecznych.

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej, w pierwszych miesiącach po odzyskaniu niepodległości Concordia powstała na nowo, a sprawili to pracownicy huty Kara i Hortensja. Oni tez tworzyli pierwszą drużynę piłkarską. Członkowie klubu za pieniądze ze składek ufundowali sztandar klubowy. Z chwilą powołania do życia piłkarskiego podokręgu tomaszowskiego rozpoczyna się rywalizacja z Lechią Tomaszów o pierwsze miejsce i awans do klasy wyżej.

Ożywiony kontakt z różnymi klubami z całej Polski pozwalał młodzieży piotrkowskiej poznać walory techniczne piłki nożnej. Przez boisko Concordii przechodziły zespoły śląskie, krakowskie, warszawskie, częstochowskie, łódzkie. Rozegrano także zawody z wiedeńska drużyna B.A.C. osiągając wynik 4:7.

Wybuch drugiej wojny światowej przerwał oficjalną działalność Concordii. Jednak w okresie okupacji piłkarze zrzeszeni w tym klubie brali udział w konspiracyjnych rozgrywkach w Piotrkowie z udziałem drużyn: Arba, Bugaj, Pekin, Pawłówka.

W czasie okupacji nie uległ zniszczeniu ani konfiskacie sztandar klubowy, który został zabezpieczony przez Stefana Mrozińskiego i Mariana Gniewaszewskiego. Początkowo przechowywany w ozdobnej poduszce w mieszkaniu Stefana Mrozińskiego, a następnie umieszczony w paczce akt przeleżał w magazynie materiałów piśmiennych hut szkła.

[edytuj] Sukcesy

Boks: Od 1953 r. przez trzy lata występowali w II lidze

Kolarstwo: Drugie miejsce w rozegranych w 1960 r. drużynowych mistrzostw okręgu

Koszykówka: Awans do III ligi w sezonie 1956/1957. Ze względu na brak sali i środków finansowych musieli się wycofać z rozgrywek

Lekkoatletyka: Teresa Gierczak-Nowak na 80 m przez płotki ustanowiła rekord Polski (12,3 s). Była mistrzynią Polski w biegach przez płotki na 60 m i 80 m

Piłka nożna: W 1949 r. w meczach barażowych o awans do II ligi Concordia zmierzyła się z Włókniarzem Zgierz, Unią Pionki i Spartą Zamość. Do awansu zabrakło trzech punktów

W 1970 r. w II rundzie Pucharu Polski na szczeblu centralnym zmierzyli się z Legią Warszawa. Wygrali warszawianie 5:0 Awans do II ligi (1975/1976). Trenerem był Władysław Soporek (mistrz Polski z 1958 r. z ŁKS). Piotrkowianie o awans walczyli z Zagłębiem Konin

W 1978 r. po raz kolejny awansowali do II ligi. W rundzie jesiennej prowadził ich Jacek Machaciński a w trakcje przygotowań zastąpił go Michał Urban, któremu jako asystent pomagał Karol Gawlica. Piotrkowianie na finiszu wyprzedzili o jeden punkt Włókniarza Kalisz i udało się utrzymać II-ligowy status

Sezon 1978/1979. Po rundzie jesiennej Concordia zajmowała miejsce nie gwarantujące utrzymania. Nastąpiła zmiana trenera. Został nim Czesław Fudalej. Wiosną piotrkowianie byli rewelacją. Pokonali m. in. Górnik Zabrze 3:1, który awansował później do I ligi. Ostatecznie zajęli czwarte miejsce, co jest największym sukcesem sekcji. W kolejnym sezonie do końca nie byli pewni utrzymania. Dopiero zapewnili sobie w ostatniej kolejce, kiedy to wygrali z Rakowem Częstochowa

Piłka ręczna: W 1968 r. awans do grona drużyn najlepszych w kraju. Jednakże wśród nich grali tylko przez sezon

Szachy: W 1957 r. grali w II lidze

Siatkówka: W 1947 r. zajęli drugie miejsce w Igrzyskach Chemików. Mistrzami województwa byli w latach 1949-1952 i zakwalifikowali się do półfinałów mistrzostw Polski