Bracia Montgolfier
Z Wikipedii
Bracia Montgolfier czyli Joseph Michel Montgolfier (ur. 26 sierpnia 1740, zm. 26 lipca 1810) i Jacques Étienne Montgolfier (ur. 6 stycznia 1745, zm. 2 sierpnia 1799), wynalazcy tzw. montgolfiery, czyli balonu na ogrzane powietrze.
14 grudnia 1782 wypuszczony przez nich jedwabny balon o objętości 18 m3 osiągnął wysokość 250 m.
5 czerwca 1783 na pierwszym pokazie publicznym w Anonnay, ich napełniony rozgrzanym powietrzem płócienny balon o objętości 900 m³ wzniósł się na wysokość 1600-2000 m przebywając około 2 km w czasie lotu, który trwał 10 min.
W kolejnym locie, który odbył się w Wersalu przed Ludwikiem XVI, umieszczono w podwieszonym koszu: owcę, kaczkę i koguta. Celem lotu było zbadanie wpływu wysokości na organizmy żywe a ostatecznie zdobycie pozwolenia na lot człowieka.
Pierwszy lot na uwięzi odbył się około 15 października (według Montgolfierów 12 lub 14 października) na wysokość 26 m.
Pierwszymi ludźmi, którzy odbyli swobodny lot balonem, byli Pilâtre de Rozier i markiz d'Arlandes. Ich lot na wysokości około 100 m odbył się nad Paryżem 21 listopada 1783 – w czasie 25 minut lotu balon pokonał około 9 km.
W kolejnych lotach balony m.in. pokonały kanał La Manche (7 stycznia 1785 Jean-Pierre Blanchard i John Jeffries).
Tylko jeden z braci i to tylko jeden raz leciał balonem.
Balony na ogrzane powietrze zostały wkrótce zastąpione przez balony (a później sterowce) napełniane wodorem, a po słynnych katastrofach sterówców napełnionych wodorem przez balony napełniane helem. Dopiero w latach 60. XX w. balony na gorące powietrze powróciły, gdy skroplony propan stał się łatwo dostępny jako wygodne paliwo.
