Bogusław Adamowicz
Z Wikipedii
Bogusław Adamowicz (ur. 13 stycznia 1870 r. w Mińsku, zag. w 1944 r.) - polski poeta oraz autor powieści i opowiadań fantastycznych.
Studiował malarstwo w Paryżu. Około 1911 r. wrócił do Mińska, gdzie w latach 1918-1920 był redaktorem "Gońca Mińskiego". W latach 1920-1944 mieszkał w Warszawie. Po powstaniu warszawskim został przymusowo ewakuowany, po czym zaginął bez wieści. Jego utwory tłumaczone były na język francuski.
Spis treści |
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Poezja
[edytuj] Proza
- Wojna z duchami (1908), późniejsze wydania jako W starym dworze. Powieść fantastyczna
- Tajemnica długiego i krótkiego życia (1911), zawiera opowiadania: Dzieje niewiadomego doży, Potworek, Bajka o bajce, Zegar, Triumf śmierci, Tajemnica długiego i krótkiego życia
- Nieśmiertelne głupstwo. Fantazja powieściowa (1912)
- Wesoły marszałek (1922), zawiera opowiadania: Wesoły marszałek, Dzieje doży, Pogańska ofiara, Tajemnica długiego i krótkiego życia
- Świat na żółto (1925), późniejsze wydanie jako Triumf żółtych (1927)
[edytuj] Źródła
- Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990, ISBN 83-210-0892-5
