Austenit
Z Wikipedii
Austenit – międzywęzłowy roztwór stały węgla oraz niekiedy innych dodatków stopowych w żelazie γ (zobacz odmiana alotropowa). Zawartość węgla w austenicie nie zawierającym innych dodatków stopowych nie przekracza ok. 2% (w temperaturze ok. 1150°C). Austenit nie zawierający poza węglem innych dodatków stopowych jest stabilny tylko w temperaturach powyżej 723°C (tzw. punkt eutektoidalny). Austenit schłodzony poniżej tej temperatury rozpada się na mieszaninę ferrytu i perlitu, jeśli zawiera do 0,8% węgla, lub perlitu i cementytu, jeśli zawiera więcej niż 0,8% węgla. W przypadku zawartości 0,8% węgla przemienia się w perlit. Bardzo szybko schładzany austenit, przy zachowaniu pewnych warunków, może nie ulec rozpadowi na opisane wyżej mieszaniny, tylko przemienić się w martenzyt. Duże ilości dodatków stopowych, takich jak chrom, obniżają temperaturę przemiany austenitycznej tak, że austenit pozostaje stabilny w normalnych temperaturach.
Austenit jest bardziej wytrzymały, twardy i na ogół bardziej plastyczny niż ferryt. Jest paramagnetykiem.
Twardość: 120-200 HB - Skala twardości Brinella
Wytrzymałość materiałów: Rm=750MPa (warto zobaczyć też Statyczna próba rozciągania)
Wydłużenie (Wytężenie) - A5 = ok.50%