Atlas (mitologia)
Z Wikipedii
Atlas (gr. Ἄτλας) – w mitologii greckiej syn Japetosa, brat Prometeusza, Epimeteusza i Menojtiosa, tytan skazany przez Zeusa za udział w tytanomachii na dźwiganie sklepienia niebieskiego na barkach gdzieś na dalekim zachodzie. Ojciec wielu córek zwanych Atlantydami (Plejady, Hiady, Hesperydy) i, według Homera, nimfy Kalipso. Według innej wersji uchodził za pierwszego astronoma.
Jedenasta praca Heraklesa w służbie Eurysteusza miała polegać na wykradnięciu jabłek z ogrodu Hesperyd, córek Atlasa, który brał udział w tym przedsięwzięciu.
Już Herodot (Dzieje 4, 184) utożsamiał go z górami w północno-zachodniej Afryce.
Najsłynniejsze wyobrażenia Atlasa w sztuce - metopa w świątyni Zeusa w Olimpii, Atlas Farnese - kopia w muzeum w Neapolu.
Od imienia Atlasa wywodzi się nazwa atlas geograficzny – w roku 1585 geograf flamandzki Mercator (Gerhard Kremer 1512-1594) wydał zbiór map w formie księgi, ozdobiony wizerunkiem tytana Atlasa. Nazwa ta przylgnęła do wszelkiego rodzaju zbiorów map.
