Albedo
Z Wikipedii
Albedo (białość) - to stosunek ilości promieniowania odbitego do padającego. W astronomii jest to liczba wskazująca jaka część światła padającego na ciało niebieskie jest odbijana. Planety Układu Słonecznego mają albedo od 0,06 - Merkury do 0,73 - Wenus. Albedo Ziemi wynosi 0,39. Najjaśniejszym obiektem w Układzie Słonecznym jest Enceladus, księżyc Saturna, którego albedo wynosi aż 0,99.
[edytuj] Albedo Ziemi
Odbijalność (albedo) Ziemi nie jest wielkością stałą jak to sugeruje średnia wartość A= 0,39 podana powyżej. Odbijalność promieniowania słonecznego od Ziemi zależy m.in. od rodzaju podłoża oraz od pokrywy chmur. Odbijalność zależy też od kąta pod jakim promienie słoneczne przychodzą do Ziemi. W rzeczywistości zmiana albeda ziemskiego promieniowania słonecznego i efekt cieplarniany (promieniowanie podczerwone) są często uważane za podstawy możliwych zmian klimatu. Dosyć często pojęcie albeda jako odbijalności całego promieniowania słonecznego uśredniona po wszystkich możliwych kątach padania nie jest wystarczająca i wprowadza się precyzyjniejsze definicje odbijalności. Dobrym przykładem kierunkowej odbijalności jest refleks słońca.
Zobacz też:
- przegląd zagadnień z zakresu geografii
- przegląd zagadnień z zakresu astronomii.
- BRDF - ogólne własności odbiciowe powierzchni definiuje się przez odbijalność kierunkową
- albedo pojedynczego rozpraszania (ang. single scattering albedo)
