Łódź Fabryczna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Łódź Fabryczna
Łódź Fabryczna
Dane podstawowe
Liczba peronów	4
Kasy	czynne
Przejście nadziemne	brak
Przejście podziemne	brak
Historia
Poprzednie nazwy	Litzmannstadt Mitte
Linie przechodzące przez stację
Linia Łódź Fabryczna-Koluszki
Linia Łódź Fabryczna-Łódź Widzew
Położenie

Łódź Fabryczna - dworzec kolejowy i stacja końcowa na linii z Koluszek, zbudowana z inicjatywy przemysłowca Karola Scheiblera w 1865 roku. Według klasyfikacji PKP ma kategorię B.

Dworzec znajduje się w centrum Łodzi, a przy stacji mieści się Centralny Dworzec Autobusowy PKS. Z Łodzi Fabrycznej kursują pociągi do Warszawy Wschodniej, Krakowa Głównego, Bielska- Białej Głównej, Olsztyna Głównego i Koluszek.

Budowę linii kolejowej Fabryczno-Łódzkiej, łączącej miasto z Koluszkami, a tym samym z wybudowaną w 1848 roku Drogą Żelazną Warszawsko-Wiedeńską, rozpoczęto 1 września 1865 roku (zgodnie z zezwoleniem cara Aleksandra II z lipca 1865). Szyny zaczęto układać równocześnie od Łodzi i od Koluszek i już 18 listopada 1865 roku uruchomiono przewóz towarów. Przewozy pasażerskie zostały zainaugurowane 1 czerwca 1866 roku.

Początkowo tory kolejowe sięgały dalej na zachód niż w chwili obecnej - dochodziły prawie do ul. Piotrkowskiej, obsługa pasażerów odbywała się w tymczasowym dworcu umiejscowionym przy ul. Krótkiej (w miejscu gdzie obecnie znajduje się Łódzki Dom Kultury). W 1868 roku wybudowano nowy dworzec - Łódź-Fabryczna - według projektu warszawskiego architekta Adolfa Schimmelpfenniga. Budowa dworca Łódź Fabryczna było początkiem tworzenia łódzkiej kolei obwodowej.