Zuidelijke Orkneyeilanden
| Zuidelijke Orkneyeilanden | |
 |
|
| Basisgegevens | |
| Locatie | Zuidelijke Oceaan. |
| Eilandengroep | {{{groep}}} |
| Coördinaten | 60°35′ZB 45°30′WL |
| Land | {{{land}}} |
| Hoofdplaats | {{{hoofdplaats}}} |
| Oppervlakte | 620 m² |
| Omtrek | |
| Inwonertal | |
| Landgebruik | |
| Overig | |
De Zuidelijke Orkneyeilanden zijn sub-antarctische eilanden die liggen op 60°50' tot 60°83' S, 44°25' tot 46°25' W in de Zuidelijke Oceaan.
[bewerk] Geografie en Klimaat
De archipel bestaat uit vier hoofdeilanden. Coronation Eiland is het grootste eiland, met als hoogste punt Mount Nivea (1266 m). Laurie Eiland is het meest oostelijk gelegen eiland. De andere eilanden zijn de kleinere Powell en Signy Eilanden, samen met een paar kleinere eilandjes, de zogenaamde Saddle Eilanden. In het totaal hebben deze eilanden een oppervlakte van 620 m², waarvan het grootste deel bedekt is met ijs.
De Inaccessible Eilanden (letterlijk 'ontoegankelijke eilanden') liggen op ongeveer 15 zeemijlen ten westen van de hoofdeilanden en worden meestal tot de Zuidelijke Orkneys gerekend.
Het klimaat van deze eilanden is koud, nat en winderig. De temperaturen liggen tussen 12°C in de zomer, en -44°C in de winter.
[bewerk] Geschiedenis
De Zuidelijke Orkneyeilanden werden ontdekt in 1821 door de Amerikaan Nathaniel Brown Palmer en de Brit George Powell. Powell gaf de naam aan het Coronation Eiland omdat in dat jaar koning George IV van het Verenigd Koninkrijk werd gekroond. Hij noemde de eilandengroep ook naar zichzelf.
In 1823 gaf James Weddell de archipel zijn hedendaagse naam, en hernoemde enkele eilanden.
In 1908 werden de Zuidelijke Orkneyeilanden deel van de 'Falkland Islands Dependencies'. Zowel het Verenigd Koninkrijk als Argentinië eisen de eilanden op, maar aangezien de eilanden zich onder 60° ZB bevinden zijn ze onderhevig aan het Antarctisch Verdrag.
|
|
 |
|---|---|
|
Alexandereiland | Graham Land | Zuidelijke Orkneyeilanden | Zuidelijke Shetlandeilanden |
|
