Zero (kunst)
Zero is een beweging in de kunst die behoort tot de moderne kunst en hedendaagse kunst in de periode van 1958 - 1966.
In 1958 werd door de kunstenaars Heinz Mack en Otto Piene in Düsseldorf de Duitse groep Zero opgericht. Het is een Europese variant van color field painting. Zero-kunstenaars werkten echter meestal monochroom, vaak met wit. Ze streefden naar een nieuwe harmonie in de verhouding tussen mens en natuur, en vermeden in hun kunst individuele sporen. De benaming Zero moest herinneren aan het aftellen voor de lancering van een raket.
De Zero-groep onderhield talrijke internationale contacten, o.a. met de Italiaan Lucio Fontana, de Fransman Yves Klein (die het belang van de pure kleurwaarneming beklemtoonde) en de Zwitser Jean Tingeluy (kinetische kunst, roterende objecten). In Nederland is de Nul-groep de tegenhanger van Zero. De Zero-groep viel in 1966 uiteen.
Zero sluit aan bij het constructivisme en vertoont verwantschap met de op-art. Volgens Anny de Decker kan Zero worden beschouwd als een mogelijke voortzetting van de geometrisch abstracte kunst.
[bewerk] Kenmerken
De kenmerken van Zero zijn licht, beweging en monochrome schilderkunst. Om met licht en schaduw te spelen maken de kunstenaars vaak gebruik van spijkers, reliëf en geribbelde oppervlakten. Er is geen grens meer tussen schilderkunst en beeldhouwkunst. Men streeft ook naar een symbiose tussen natuur, kunst en techniek, een immaterieel effect en ruimtelijke expansie.
[bewerk] Belangrijke kunstenaars van Zero
De belangrijkste kunstenaars van Zero zijn:
- Otto Piene
- Heinz Mack
- Oskar Holweck
- Günther Uecker
- Jef Verheyen
