XD-Picture Card

Om technische redenen begint de titel van dit artikel met een hoofdletter. De correcte schrijfwijze is xD-Picture Card.

De xD-Picture card is een geheugenkaart van het type flashgeheugen. De afkorting xD staat voor extreme digital. Het werd gezamenlijk ontwikkeld door Olympus en Fujifilm en werd op de markt gebracht in Juli 2002. Toshiba en Samsung Electronics vervaardigen de geheugenkaarten voor zowel Olympus als Fujifilm. Andere merken, waaronder Hama, Kodak, Lexar, SanDisk en verkopen xD-cards onder hun eigen merknaam.

xD geheugenkaarten worden gebruikt in digitale camera's van Olympus, Kodak en Fujifilm. Momenteel zijn ze verkrijgbaar in de volgende opslagcapaciteiten: 16MB, 32MB, 64MB, 128MB, 256MB, 512MB, 1GB en 2GB (Type M). De afmetingen van een xD-kaart zijn 20mm × 25mm × 1.78mm (lxbxh) en weegt 2,8 gram.

De varianten van 16 MB en 32 MB schrijven 1,3 MB/s en lezen met 5,0 MB/s. De 64 MB, 128 MB en 256 MB en 512 MB-varianten schrijven 3,0 MB/s en lezen 5,0 MB/s. De 2GB (Type M) schrijft met 2,5 MB/s en leest met 4,0 MB/s.

Type M, een doorontwikkeling van de xD-kaart werd uitgebracht in 2005. Het maakt gebruik van Multi Level Cell (MLC) architectuur om een grotere opslagcapaciteit te bereiken dan 512MB. Hoewel de capaciteit van het Type M zich theoretisch tot aan 8GB zal uitrekken, is de 2GB-kaart momenteel de grootst mogelijke kaart in dit gamma. Het Type M heeft enkele compatibiliteitskwesties met oudere digitale camera's (metname tijdens videoopnames) en heeft marginaal langzamere lees- en schrijfsnelheden in vergelijking tot de 512MB-kaart. Onlangs werden kaarten van het Type H geïntroduceerd die vooralsnog geen significante snelheidsverbeteringen bieden.

De afbeeldingen worden overgebracht van de xD-kaart naar de computer via een USB-kabel of door de kaart te verwijderen uit de digitale camera en deze in een kaartlezer op de computer te steken. In beide gevallen herkent de computer de kaart als een massaopslagapparaat.

[bewerk] Het xD-formaat i.v.t. rivaliserende kaartformaten

Dit zijn slechts algemene tendensen, aangezien er vele kaartformaten zijn met verschillende opslagcapaciteiten en van vele verschillende merken. Voor meer detailleerde informatie over andere formaten, zie aldaar. Het xD-formaat concurreert hoofdzakelijk met de Secure Digital Card (SD), de CompactFlash (CF), en de Sony MemoryStick.

[bewerk] Voordelen

• xD-kaarten zijn relatief snel in vergelijking tot oudere kaartformaten als SmartMedia (SM), MultiMediaCard (MMC) en MemoryStick (MS).
• xD-kaarten hebben relatief kleine afmetingen in vergelijking met andere formaten.

[bewerk] Nadelen

• xD-kaarten hebben een vrij kleine theoretische maximumcapaciteit in vergelijking met andere formaten.
• xD-kaarten zijn (veel) langzamer dan de belangrijkste concurrent SecureDigital (SD).
• xD-kaarten zijn over het algemeen duurder dan kaarten van andere formaten.
• xD-kaarten worden minder algemeen ondersteund dan veel andere formaten, zowel bij digitale camera's, kaartlezers en electronicafabrikanten.
• xD-kaarten is een merkgebonden formaat dat slechts door Fujifilm en Olympus wordt gebruikt, vergelijkbaar met de MemoryStick door Sony. Dit betekent dat er geen openbare documentatie of implementatie beschikbaar zijn.

	Geheugenkaarten: CompactFlash - Microdrive - Multi Media Card - Secure Digital Card - Memory Stick - xD-Picture Card - SmartMedia - P2 Card