Walram II, bijgenaamd Paganus (de Heidene) (ca. 1085 - 16 juli, 1139) was een zoon van hertog Hendrik I van Limburg en van Adelheid van Pottenstein. Hij was van 1118 tot 1139 als Walram II hertog van Limburg in opvolging van zijn vader. Hij was ook hertog van Neder-Lotharingen van 1128 tot 1139, ter vervanging van Godfried I van Leuven, die zichzelf niettemin oorkondelijk als hertog van Neder-Lotharingen bleef beschouwen. Walram werd in 1128 hoe dan ook door de Duitse keizer het hertogelijk gezag toegekend (inbegrepen de mark Antwerpen als ambtsleen). Het jaar daarop, in 1129, werd hij ook beschermheer van Duisburg. Zijn zoon Walram werd graaf van Aarlen. Hij werd in het graafschap Limburg opgevolgd door zijn zoon Hendrik II van Limburg, die later ook het graafschap Aarlen van zijn broer zou overnemen. Op 16 juli 1139 blies Walram II zijn laatste adem uit. Nog vóór 9 februari 1140 bevestigde Koenraad III Godfried VI als hertog van Neder-Lotharingen, die al op 25 juni 1139 het hertogschap daadwerkelijk uitoefende.
Walram was in 1190 getrouwd met Jutta van Gelre, dochter van graaf Gerard I van Gelre. Zij hadden volgende kinderen:
- Agnes
- Hendrik II van Limburg (-1167)
- markgraaf Walram III van Aarlen
- Beatrix, gehuwd met graaf Ruprecht I van Nassau
- Gerard I van Wassenberg
- een dochter, gehuwd met graaf Egbert van Tecklenburg (-1150).
[bewerk] Referentie
