Vroenhoven
Vroenhoven is een deelgemeente van de Belgische gemeente Riemst in de provincie Belgisch-Limburg. Het dorp is gelegen tegen de grens bij Maastricht en telt 1145 inwoners (2005), waarvan een aanzienlijk deel de Nederlandse nationaliteit heeft. Vroenhoven is geliefd onder (eerstejaars)studenten van de Universiteit Maastricht en de verschillende hogescholen in Maastricht. Er zijn dan ook verschillende studentenhuizen in Vroenhoven.
De recente geschiedenis van Vroenhoven, dat vóór de 19e eeuw bekend stond als Montenaken, wordt door het Albertkanaal bepaald.
De brug die hier over het kanaal ligt werd intact veroverd door de Duitse troepen bij hun inval op 10 mei 1940 tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de bunker aan de brug sneuvelden een tiental Belgische soldaten. Pogingen om de brug op te blazen mislukten. Nadien slaagden Belgische, Franse en Engelse piloten er niet in de brug te vernietigen. Zeven Belgische vliegeniers kwamen om, neergehaald door Duits afweergeschut bij hun aanvallen op de bruggen van Vroenhoven en Veldwezelt. In 2007 start de bouw van een nieuwe brug, vlak naast de bestaande brug. Eenmaal de nieuwe brug klaar is, wordt de oude brug afgebroken en zal de nieuwe brug verschoven worden, zodat deze op de plaats van de oude brug te liggen komt. De voornaamste reden voor de bouw van een nieuwe brug is het wegwerken van de bestaande flessenhals in het Albertkanaal.
Het vlakbij gelegen fort Eben-Emael (in de Waalse gemeente Bitsingen (Frans: Bassenge)) werd dezelfde dag aangevallen en de dag nadien veroverd.
[bewerk] Oud-Vroenhoven
Bij de splitsing van België en Nederland in 1839, werd ook Vroenhoven gesplitst. In Nederlands-Limburg ontstond zo de gemeente Oud-Vroenhoven. Die bestond uit Nekem, Wolder en Caberg. Oud-Vroenhoven werd in 1920 bij de gemeente Maastricht gevoegd.
[bewerk] Vroenhoven in 2006
Vroenhoven bestaat nog steeds uit twee delen. Aan de westzijde van de Albertkanaal ligt de dorpskern. Aan de oostzijde van de Albertkanaal (een stuk van ongeveer 500 meter tussen het kanaal en de Nederlands-Belgische grens) ligt een stuk klassieke Belgische lintbebouwing. Dit deel van het dorp was tot voor een aantal jaren geleden bekend om zijn uitgaansleven. Momenteel is er van het uitgaansleven helaas niet zoveel meer over, wel zijn er diverse eetgelegenheden gevestigd.
