Vergif
Een vergif (ook wel vergift of gif) is een stof die een schadelijke invloed heeft op een organisme. Het begrip wordt vooral op chemische verbindingen toegepast, maar er valt wel iets voor te zeggen om ook schadelijke radioactieve stoffen onder de giffen te rangschikken.
Het eerste basisprincipe van de toxicologie is dat vrijwel iedere stof, die in overmaat aanwezig is, schadelijk kan zijn. Dosis sola facit venenum (alleen de hoeveelheid maakt het vergif) zei Paracelsus al in de 16e eeuw.
De keerzijde hiervan is dat er voor iedere giftige stof ook een drempelwaarde te vinden is waarbij nog geen enkel nadelig effect op het organisme aantoonbaar is. De giftigheid van een stof hangt niet alleen af van de drempelwaarde, maar ook van de sterkte van de effecten.
Vele vergiften worden in lagere dosering als geneesmiddelen gebruikt. De toxicologie en de farmacologie zijn dan ook nauw verwante wetenschappen. Andere vergiften worden gebruikt als chemisch bestrijdingsmiddel tegen plantenziekten en plagen. Veel van de meest effectieve of gevaarlijkste vergiften zijn van biologische oorsprong, vaak als afweermiddel van een organisme tegen het opgegeten of aangevallen worden door andere organismen. Ook zijn er minerale vergiften, bv kwik- of arseenbevattende ertsen.
In de natuur komen veel giftige planten, dieren, en bacteriën voor. Sommige diersoorten gebruiken gif om makkelijker een prooi te kunnen vangen, andere om zich tegen aanvallers (dieren) of tegen vraat (planten) te verdedigen. Giftige dieren hebben niet zelden waarschuwende, felle kleuren.
