Tic
Een tic is een plotselinge, spontane, korte samentrekking van een spier of spiergroep. Hierdoor ontstaat een waarneembare beweging (motorische tic) of vocale uiting (vocale tic). Soms treden tics in korte tijd snel na elkaar op.
Een tic kan vrijwillig gereproduceerd worden. Indien wenselijk kan een persoon met een tic, deze tijdelijk onderdrukken. Dit veroorzaakt wel een soort spanning, een drang om te bewegen.
Tics kunnen bij iedereen voorkomen, maar zijn soms een symptoom van een somatische of psychische aandoening (ticstoornis).
De meeste tics die voorkomen op kinderleeftijd, verdwijnen spontaan.
Een bekende aandoening waarbij tics optreden, is het syndroom van Gilles de la Tourette.
Voorbeelden van tics met geluid zijn: snuiven, knorren, snurken, de keel zuiveren. Tics zonder geluid kunnen bestaan uit het optrekken van de schouders, of knipogen, grimassen trekken, in de schouder bijten.
Zie ook:
