Thermoplast
Een thermoplast is een materiaal van kunststof dat bij sterke verhitting zacht wordt. Dit in tegenstelling tot thermoharder, materialen die hard blijven als ze verhit worden.
Deze materiaalgroep bestaat uit lineaire macromoleculen zonder dwarsverbindingen (hoewel soms een zekere vertakking kan optreden). In de moleculen zijn de bindingen covalent en sterk, terwijl de moleculen onderling slechts gebonden zijn door Van der Waalsbindingen. Deze laatste verbreken bij opwarmen.
De toepassing van thermoplasten heeft grote voordelen, omdat de zacht gemaakte materialen makkelijk in de juiste vorm kunnen worden gebracht, en bovendien gemakkelijk kunnen worden hergebruikt. In bepaalde omgevingen is het gedrag echter nadelig. In vliegtuigen of andere omgevingen waar de gevolgen van brand zeer ernstig kunnen zijn, worden thermoplasten liever niet toegepast, omdat deze bij verhitting kunnen smelten, en op mensen terecht kunnen komen en bij hen brandwonden kunnen veroorzaken.
Voorbeelden van thermoplastische materialen zijn:
- Acrylonitril butadieen styreen (ABS)
- Polyvinylchloride (PVC)
- Polypropyleen
- Polyethyleen
- Acryl
- Celluloid
- Polystyreen
- Cellulose acetaat
- teflon (PTFE)
- polymethylmethacrylaat (PMMA)
