Subramanyan Chandrasekhar
Subramanyan Chandrasekhar (19 oktober 1910 – 21 augustus 1995) is een van oorsprong Indiaas theoretisch natuurkundige. Hij toonde in 1930 aan dat sterren met een massa groter dan 1,4 maal die van de zon ineen zouden storten tot objecten met een enorme dichtheid. Objecten met zo'n enorme zwaartekracht dat zelfs het licht niet zou kunnen ontsnappen.
Zijn ontdekking werd met de nodige skepsis bekeken, maar tegenwoordig weten we dat dat neutronensterren en zwarte gaten zijn. De massa van 1,4 maal de zonmassa wordt ook wel de Chandrasekhar-limiet genoemd. Als de massa minder is dan 1,4 zonmassa's, dan eindigt een ster als witte dwerg. Voorbeelden van witte dwergen: Sirius B en O2 Eridani B.
Chandrasekhar kreeg hiervoor in 1983 de Nobelprijs voor de Natuurkunde. Hij droeg verder bij aan het begrip van de stabiliteit van grote kosmische structuren, zoals spiraalstelsels.
Chandrasekhar werd geboren in Lahore, destijds in Brits India (nu Pakistan). Hij overleed in Chicago, Illinois, VS. De Chandra X-Ray Observatory is naar hem vernoemd.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (1976-2000) |
|
1976: Richter, Ting | 1977: Anderson, Mott, van Vleck | 1978: Kapitsa, Penzias, Wilson | 1979: Glashow, Salam, Weinberg | 1980: Cronin, Fitch | 1981: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn | 1982: Wilson | 1983: Chandrasekhar, Fowler | 1984: Carlo Rubbia, van der Meer | 1985: von Klitzing | 1986: Ruska, Binnig, Rohrer | 1987: Bednorz, Müller | 1988: Lederman, Schwartz, Steinberger | 1989: Ramsey, Dehmelt, Paul | 1990: Friedman, Kendall, Taylor | 1991: de Gennes | 1992: Charpak | 1993: Hulse, Taylor | 1994: Brockhouse, Shull | 1995: Perl, Reines | 1996: D.Lee, Osheroff, Richardson | 1997: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips | 1998: Laughlin, Störmer, Tsui | 1999: 't Hooft, Veltman | 2000: Alferov, Kroemer, Kilby |
