Stormvloedseindienst
De StormVloedSeinDienst (SVSD) werd naar aanleiding van de watersnoodramp 1916, dat het Zuiderzeegebied teisterde, bij het KNMI opgericht en had de taak om waterkering beheerders en andere belanghebbenden te waarschuwen voor dreigende stormvloeden. Tegenwoordig wordt deze dienst de Stormvloedwaarschuwingdienst genoemd.
Hetgeen ook geschiedde ruim 24 uur voordat de watersnoodramp van 1953 in Zuidwest-Nederland plaatsvond.
De StormVloedSeinDienst had al het mogelijk gedaan om alle autoriteiten ervan te doordringen van de ernst van de situatie. Het KNMI had de storm de avond tevoren (30 januari) al opgemerkt. Op zaterdag 31 januari, daags voor de ramp, werd duidelijk dat ons land aan de vooravond stond van een ramp. Als op 31 januari in de ochtend de SVSD op advies van het KNMI voor flink hoogwater waarschuwt en ‘s middags de waarschuwing opgevoerd tot extreem hoogwater blijken de landelijke en lokale overheden niet onder de indruk: De radio ging 's nachts gewoon uit de lucht. Pogingen om de zenders in de lucht te houden, werden door arrogante bestuurders tegengehouden. Vele waterschaps- en politieke gemeenteraadsleden vonden niet nodig om een abonnement op de SVSD te nemen, zodat hun adressen en telefoon-nummers dus niet bekend waren. Zo kon het gebeuren dat Zuidwest- Nederland ondanks een tijdige waarschuwing toch door het water werd overrompeld.
Als beloning voor het ambtelijk en politiek falen, werd de SVSD in 1954 'weggehaald bij de KNMI' en ondergebracht bij de Rijkswaterstaat, omdat men vond dat het beter is om een taakscheiding aan te brengen in het proces van het maken van stormvloedverwachtingen en het waarschuwen van de belanghebbenden.
Immers het houden van een parlementaire enquete zou een ongekend politiek gezichtsverlies en het falen van landsbestuur aan het licht hebben gebracht; daarom werd alle aandacht besteed aan het introduceren van het Deltaplan, nadat Juliana een bezoek bracht aan het rampgebied.
