Ready-made
Ready-made is een kunstvorm ontstaan in het begin van de 20e eeuw bij de dadaïst Marcel Duchamp. Een voorwerp (objet trouvé) wordt uit zijn alledaagse context gehaald en tot kunst bestempeld.
Duchamp zond voor de tentoonstelling van de Independents in 1917 een als een beeldhouwwerk verpakt porseleinen urinoir in, tot ontzetting van de verzamelde critici en galeristen. Het was gesigneerd R. Mutt (Eng. verbastering van 'Armut'); buiten deze signatuur en de titel Fountain had Duchamp niets aan het object toegevoegd. Wél had hij het van een alledaags gebruiksvoorwerp gepromoveerd tot een kunstwerk. Duchamp wilde al wie bij kunst betrokken was, erover laten nadenken welke factoren iets tot een kunstwerk maken. Duchamps ready-mades voltrokken op die manier de door hem gepropageerde overgang van een 'retinale' kunst (voor het netvlies) naar een 'mentale' kunst (die toeschouwers aan het denken zet).
Andere ready-mades zijn In Advance of the Broken Arm (een sneeuwschop) en het op een krukje gemonteerde fietswiel uit 1913.
De ready-mades hebben de beeldende kunst van de 20e eeuw enorm beïnvloed, getuige bv. de Belgische installatiekunstenaar Guillaume Bijl die een heel leslokaal van een autorijschool nabootst en in een museum tentoonstelt, een ruimtelijke uitbreiding van het ready-made-principe. Of de Eat-Art van Daniël Spoerri, die in zijn 'tableaux-pièges' alles wat toevallig bij een vriendenetentje op tafel verzeilt, fixeert en voor het nageslacht bewaart. Maar ook hierbij is het kunstwerk in spe kant-en-klaar.
[bewerk] Poëzie
Ook in de poëzie worden ready-mades gemaakt, o.a. door K. Schippers, Armando en C.B. Vaandrager. In de jaren 1960 publiceerde het tijdschrift Barbarber veel ready-mades.
