Rappa
Rappa (Paramaribo, 13 augustus 1954) is een Surinaams prozaschrijver, pseudoniem van Robby Jonathan Parabirsing.
Inhoud |
[bewerk] Werk
Hij werkte als leraar Nederlands aan het Vrije Atheneum, beheert sinds 1980 aan huis een stripbibliotheek en werkt als uitgever van boeken die als printing-on-demand in kleine oplage verschijnen bij zijn uitgeverij Ralicon. Rappa debuteerde met Friktie tories oftewel gevlochten verhalen (1980). Hij wist de aandacht op zich te vestigen met populair getoonzet proza in Surinaams-Nederlands waarin billen en borsten in alle toonaarden worden bezongen. Zijn afschuw van het plechtige woord is verfrissend en in lijn met uitgesproken opvattingen over literaire vorm. Anderzijds hebben die opvattingen ook veel modieusheid en oppervlakkigheid met zich meegebracht. Qua vormgeving neigt zijn werk zo naar de massalectuur wat niet verhindert dat het soms een expliciet politieke lading heeft, zoals in Opa Djannie en andere verhalen, 1981). Seks is een vast bestanddeel van zijn boeken, zoals in het verhaal Fromoe Archie (Vrome Archie, 1984). Zijn roman De vlek uit het verleden verscheen in een voor Nederland van al te seksistische taal geschoonde versie in 1984 bij Uitgeverij Masusa in Nijmegen. Zijn laatste werk voor volwassen lezers zijn de novellen De tapoe (Het amulet, 1995) en Een bloedige les (2001) en de verhalenbundel Nieuwe friktie tories (1999). Rappa schreef voorts de kinderboeken Silvy en Hexa en andere verhalen (1983) en Verdwaald in het bos (1998) en stelde een aantal vakantieboeken samen. Het verhaal 'Hij wilde licht' verscheen in de bloemlezing Nieuwe Surinaamse verhalen (1986) en werd herdrukt in Verhalen van Surinaamse schrijvers (1989). ‘De vrouw van Bolle’ verscheen in Mama Sranan (1999).
Rappa trad in januari 2006 op tijdens het Haagse literatuurfestival "Winternachten".
[bewerk] Literatuur over Rappa
- Michiel van Kempen, Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur. Breda: De Geus, 2003, deel II, pp. 964, 1045-1048, 1190, 1207.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
| Bron(nen): |
|
Dit artikel is – met toestemming van de auteur – gebaseerd op een lemma uit Michiel van Kempen, Surinaamse schrijvers en dichters (Amsterdam: De Arbeiderspers, 1989). |
